Berean Strong's Lexicon apokteinó or apoktennó: To kill, to slay, to put to death Original Word: ἀποκτείνω (or ἀποκτέννω) Word Origin: From the Greek prefix ἀπό (apo, meaning "from" or "away") and the verb κτείνω (kteinó, meaning "to kill" or "to slay"). Corresponding Greek / Hebrew Entries: - H2026 (הָרַג, harag): To kill, slay - H4191 (מוּת, muth): To die, kill, put to death Usage: The verb ἀποκτείνω is used in the New Testament to denote the act of killing or putting someone to death. It is often used in contexts where the act is deliberate and intentional, reflecting a range of scenarios from judicial execution to murder. The term is employed both in literal and metaphorical senses, emphasizing the severity and finality of the action. Cultural and Historical Background: In the Greco-Roman world, the concept of killing was understood within various contexts, including warfare, capital punishment, and personal vendettas. The Jewish law, as outlined in the Old Testament, also provided specific guidelines for capital punishment, which were often debated and interpreted by religious leaders during the time of Jesus. The use of ἀποκτείνω in the New Testament reflects these cultural and legal understandings, often highlighting the tension between human justice and divine justice. NAS Exhaustive Concordance Word Originfrom apo and kteinó (to kill) Definition to kill NASB Translation kill (33), killed (29), killing (1), kills (5), put...to death (2), put to death (4). Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 615: ἀποκτείνωἀποκτείνω, and Aeolic, ἀποκτέννω (Matthew 10:28 L T Tr; Mark 12:5 G L T Tr; Luke 12:4 L T Tr; 2 Corinthians 3:6 T Tr; cf. Fritzsche on Mark, p. 507f; (Tdf. Proleg., p. 79); Winers Grammar, 83 (79); (Buttmann, 61 (54))), ἀποκτενῶ (Griesbach in Matthew 10:28; Luke 12:4), ἀποκταίνω (Lachmann in 2 Corinthians 3:6; Revelation 13:10), ἀποκτεννυντες (Mark 12:5 WH); future ἀποκτενῶ; 1 aorist ἀπέκτεινα; passive, present infinitive ἀποκτέννεσθαι (Revelation 6:11 G L T Tr WH); 1 aorist ἀπεκτάνθην (Alexander Buttmann (1873) Ausf. Spr. ii. 227; Winers Grammar, the passage cited; (Buttmann, 41 (35f))); (from Homer down); 1. properly, to kill in any way whatever (ἀπό i. e. so as to put out of the way; cf. (English to kill off), German abschlachten): Matthew 16:21; Matthew 22:6; Mark 6:19; Mark 9:31; John 5:18; John 8:22; Acts 3:15; Revelation 2:13, and very often; (ἀποκτενῶ ἐν θανάτῳ, Revelation 2:23; Revelation 6:8, cf. Buttmann, 184 (159); Winers Grammar, 339 (319)). to destroy (allow to perish): Mark 3:4 (yet others take it here absolutely, to kill). 2. metaphorically, to extinguish, abolish: τήν ἐχτραν, Ephesians 2:16; to inflict moral death, Romans 7:11 (see ἀποθνῄσκω, II. 2); to deprive of spiritual life and procure eternal misery, 2 Corinthians 3:6 (Lachmann ἀποκταινει; see above). Strong's Exhaustive Concordance put to death, kill, slay. From apo and kteino (to slay); to kill outright; figuratively, to destroy -- put to death, kill, slay. see GREEK apo Forms and Transliterations απεκτάγκατε απεκτανθη απεκτάνθη ἀπεκτάνθη απεκτανθησαν απεκτάνθησαν ἀπεκτάνθησαν απέκτεινα απέκτεινά απεκτειναν απέκτειναν ἀπέκτειναν απέκτεινας απέκτεινάς απεκτεινατε απεκτείνατε ἀπεκτείνατε απέκτεινε απέκτεινέ απεκτεινεν απέκτεινεν ἀπέκτεινεν απεκτέννοντο απέκτενον αποκτανθεις αποκτανθείς ἀποκτανθεὶς αποκτανθηναι αποκτανθήναι ἀποκτανθῆναι αποκτανθώσι αποκτανθωσιν ἀποκτανθῶσιν αποκτειναι αποκτείναι αποκτείναί ἀποκτεῖναι αποκτείναντα αποκτείναντι αποκτειναντων αποκτεινάντων ἀποκτεινάντων αποκτεινας αποκτείνας ἀποκτείνας αποκτείνατε αποκτεινει αποκτείνει ἀποκτείνει αποκτείνειν αποκτείνεσθαι αποκτείνης απόκτεινον απόκτεινόν αποκτείνοντες αποκτεινοντων αποκτεινόντων ἀποκτεινόντων αποκτεινουσα ἀποκτείνουσα αποκτεινούσιν αποκτείνω αποκτεινωμεν αποκτείνωμεν ἀποκτείνωμεν αποκτείνων αποκτείνωσι αποκτεινωσιν αποκτείνωσιν ἀποκτείνωσιν αποκτενει αποκτενεί ἀποκτενεῖ αποκτενείς αποκτενειτε αποκτενείτε ἀποκτενεῖτε ἀποκτέννει αποκτεννεσθαι ἀποκτέννεσθαι ἀποκτέννοντες ἀποκτεννόντων αποκτεννυντες ἀποκτέννυντες αποκτενούσα αποκτένουσα αποκτενούσι αποκτενούσί αποκτενουσιν αποκτενούσιν ἀποκτενοῦσιν αποκτενω αποκτενώ ἀποκτενῶ apektanthe apektanthē apektánthe apektánthē apektanthesan apektanthēsan apektánthesan apektánthēsan apekteinan apékteinan apekteinate apekteínate apekteinen apékteinen apoktantheis apoktantheìs apoktanthenai apoktanthênai apoktanthēnai apoktanthē̂nai apoktanthosin apoktanthôsin apoktanthōsin apoktanthō̂sin apokteinai apokteînai apokteinanton apokteinantōn apokteinánton apokteinántōn apokteinas apokteínas apokteinomen apokteinōmen apokteínomen apokteínōmen apokteinonton apokteinontōn apokteinónton apokteinóntōn apokteinosin apokteinōsin apokteínosin apokteínōsin apokteinousa apokteínousa apoktenei apokteneî apokteneite apokteneîte apoktennei apokténnei apoktennesthai apokténnesthai apoktennontes apokténnontes apoktennonton apoktennontōn apoktennónton apoktennóntōn apokteno apoktenô apoktenō apoktenō̂ apoktenousin apoktenoûsinLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel TextsEnglishman's Concordance Matthew 10:28 V-PPA-GMPGRK: ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα NAS: those who kill the body KJV: not them which kill the body, but INT: because of those who kill the body Matthew 10:28 V-ANA Matthew 14:5 V-ANA Matthew 16:21 V-ANP Matthew 17:23 V-FIA-3P Matthew 21:35 V-AIA-3P Matthew 21:38 V-PSA-1P Matthew 21:39 V-AIA-3P Matthew 22:6 V-AIA-3P Matthew 23:34 V-FIA-2P Matthew 23:37 V-PPA-NFS Matthew 24:9 V-FIA-3P Matthew 26:4 V-PSA-3P Mark 3:4 V-ANA Mark 6:19 V-ANA Mark 8:31 V-ANP Mark 9:31 V-FIA-3P Mark 9:31 V-APP-NMS Mark 10:34 V-FIA-3P Mark 12:5 V-AIA-3P Mark 12:5 V-PPA-NMP Mark 12:7 V-PSA-1P Mark 12:8 V-AIA-3P Mark 14:1 V-PSA-3P Luke 9:22 V-ANP Strong's Greek 615 |
|
