1Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoëm in illo die, dicentes :

2Qui sponte obtulistis de Israël animas vestras ad periculum, benedicite Domino.

3Audite reges, auribus percipite principes : ego sum, ego sum, quæ Domino canam, psallam Domino Deo Israël.

4Domine, cum exires de Seir, et transires per regiones Edom, terra mota est, cælique ac nubes distillaverunt aquis.

5Montes fluxerunt a facie Domini, et Sinai a facie Domini Dei Israël.

6In diebus Samgar filii Anath, in diebus Jahel quieverunt semitæ : et qui ingrediebantur per eas, ambulaverunt per calles devios.

7Cessaverunt fortes in Israël, et quieverunt : donec surgeret Debbora, surgeret mater in Israël.

8Nova bella elegit Dominus, et portas hostium ipse subvertit : clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta millibus Israël.

9Cor meum diligit principes Israël : qui propria voluntate obtulistis vos discrimini, benedicite Domino.

10Qui ascenditis super nitentes asinos, et sedetis in judicio, et ambulatis in via, loquimini.

11Ubi collisi sunt currus, et hostium suffocatus est exercitus, ibi narrentur justitiæ Domini, et clementia in fortes Israël : tunc descendit populus Domini ad portas, et obtinuit principatum.

12Surge, surge Debbora ; surge, surge, et loquere canticum : surge Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoëm.

13Salvatæ sunt reliquiæ populi, Dominus in fortibus dimicavit.

14Ex Ephraim delevit eos in Amalec, et post eum ex Benjamin in populos tuos, o Amalec : de Machir principes descenderunt, et de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum.

15Duces Issachar fuere cum Debbora, et Barac vestigia sunt secuti, qui quasi in præceps ac barathrum se discrimini dedit : diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio.

16Quare habitas inter duos terminos, ut audias sibilos gregum ? diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio.

17Galaad trans Jordanem quiescebat, et Dan vacabat navibus : Aser habitabat in littore maris, et in portubus morabatur.

18Zabulon vero et Nephthali obtulerunt animas suas morti in regione Merome.

19Venerunt reges et pugnaverunt, pugnaverunt reges Chanaan in Thanach juxta aquas Mageddo, et tamen nihil tulere prædantes.

20De cælo dimicatum est contra eos : stellæ manentes in ordine et cursu suo, adversus Sisaram pugnaverunt.

21Torrens Cison traxit cadavera eorum, torrens Cadumim, torrens Cison : conculca, anima mea, robustos.

22Ungulæ equorum ceciderunt, fugientibus impetu, et per præceps ruentibus fortissimis hostium.

23Maledicite terræ Meroz, dixit angelus Domini : maledicite habitatoribus ejus, quia non venerunt ad auxilium Domini, in adjutorium fortissimorum ejus.

24Benedicta inter mulieres Jahel uxor Haber Cinæi, et benedicatur in tabernaculo suo.

25Aquam petenti lac dedit, et in phiala principum obtulit butyrum.

26Sinistram manum misit ad clavum, et dexteram ad fabrorum malleos. Percussitque Sisaram quærens in capite vulneri locum, et tempus valide perforans :

27inter pedes ejus ruit : defecit, et mortuus est : volvebantur ante pedes ejus, et jacebat exanimis et miserabilis.

28Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus : et de cœnaculo loquebatur : Cur moratur regredi currus ejus ? quare tardaverunt pedes quadrigarum illius ?

29Una sapientior ceteris uxoribus ejus, hæc socrui verba respondit :

30Forsitan nunc dividit spolia, et pulcherrima feminarum eligitur ei : vestes diversorum Sisaræ traduntur in prædam, et supellex varia ad ornanda colla congeritur.

31Sic pereant omnes inimici tui, Domine : qui autem diligunt te, sicut sol in ortu suo splendet, ita rutilent. Quievitque terra per quadraginta annos.