2Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.

3En die Hij uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.

4Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;

5Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.

6Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;

7En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.

8Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.

9Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;

10Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;

11Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.

12Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.

13Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.

14Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.

15Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;

16Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.

17De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;

18Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.

19Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.

20Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.

21Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.

22En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.

23Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;

24Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.

25Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.

26Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.

27Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.

28Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.

29Hij doet de storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.

30Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.

31Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.

32En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.

33Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.

34Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.

35Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.

36En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;

37En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.

38En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.

39Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.

40Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.

41Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.

42De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.

43Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.