1‹‹O zaman›› diyor RAB, ‹‹Bütün İsrail boylarının Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacaklar.››

2RAB diyor ki,
‹‹Kılıçtan kaçıp kurtulan halk çölde lütuf buldu.
Ben İsraili rahata kavuşturmaya gelirken,

3Ona uzaktan görünüp şöyle dedim:
Seni sonsuz bir sevgiyle sevdim,
Bu nedenle sevecenlikle seni kendime çektim.

4Seni yeniden bina edeceğim,
Yeniden bina edileceksin, ey erden kız İsrail!
Yine teflerini alacak,
Sevinçle coşup oynayanlara katılacaksın.

5Samiriye dağlarında yine bağ dikeceksin;
Bağ dikenler üzümünü yiyecekler.

6Efrayimin dağlık bölgesindeki bekçilerin,
‹Haydi, Siyona, Tanrımız RABbe çıkalım
Diye bağıracakları bir gün var.››

7RAB diyor ki,
‹‹Yakup için sevinçle haykırın!
Ulusların başı olan için bağırın!
Övgülerinizi duyurun!
‹Ya RAB, halkını, İsrailden sağ kalanları kurtar› deyin.

8İşte, onları kuzey ülkesinden
Geri getirmek üzereyim;
Onları dünyanın dört bucağından toplayacağım.
Aralarında kör, topal,
Gebe kadın da, doğuran kadın da olacak.
Büyük bir topluluk olarak buraya dönecekler.

9Ağlaya ağlaya gelecekler,
Benden yardım dileyenleri geri getireceğim.
Akarsular boyunca tökezlemeyecekleri
Düz bir yolda yürüteceğim onları.
Çünkü ben İsrailin babasıyım,
Efrayim de ilk oğlumdur.

10‹‹RABbin sözünü dinleyin, ey uluslar!
Uzaktaki kıyılara duyurun:
‹İsraili dağıtan onu toplayacak,
Sürüsünü kollayan çoban gibi kollayacak onu› deyin.

11Çünkü RAB Yakupu kurtaracak,
Onu kendisinden güçlü olanın elinden özgür kılacak.

12Siyonun yüksek tepelerine gelip
Sevinçle haykıracaklar.
RABbin verdiği iyilikler karşısında
-Tahıl, yeni şarap, zeytinyağı,
Davar ve sığır yavruları karşısında-
Yüzleri sevinçle parlayacak.
Sulanmış bahçe gibi olacak,
Bir daha solmayacaklar.

13O zaman erden kızlar, genç yaşlı erkekler
Hep birlikte oynayıp sevinecek.
Yaslarını coşkuya çevirecek,
Üzüntülerini avutup onları sevindireceğim.

14Kâhinleri bol yiyecekle doyuracağım,
Halkım iyiliklerimle doyacak›› diyor RAB.

15RAB diyor ki,
‹‹Ramada bir ses duyuldu,
Ağlayış ve acı feryat sesleri!
Çocukları için ağlayan Rahel avutulmak istemiyor.
Çünkü onlar yok artık!››

16RAB diyor ki,
‹‹Sesini ağlamaktan,
Gözlerini yaş dökmekten alıkoy.
Çünkü verdiğin emek ödüllendirilecek›› diyor RAB.
‹‹Halkım düşman ülkesinden geri dönecek.

17Geleceğin için umut var›› diyor RAB.
‹‹Çocukların yurtlarına dönecekler.

18‹‹Efrayimin inlemelerini kuşkusuz duydum:
‹Beni eğitilmemiş dana gibi yola getirdin
Ve yola geldim.
Beni geri getir, döneyim.
Çünkü RAB Tanrım sensin.

19Yanlış yola saptıktan sonra pişman oldum.
Aklım başıma gelince bağrımı dövdüm.
Gençliğimdeki ayıplarımdan utandım,
Rezil oldum.›

20‹‹Efrayim değerli oğlum değil mi?
Hoşnut olduğum çocuk değil mi?
Kendisi için ne dersem diyeyim,
Onu hiç unutmuyorum.
Bu yüzden yüreğim sızlıyor,
Çok acıyorum ona›› diyor RAB.

21‹‹Kendin için yol işaretleri koy,
Direkler dik.
Yolunu, gittiğin yolu iyi düşün.
Geri dön, ey erden kız İsrail, kentlerine dön!

22Ne zamana dek bocalayıp duracaksın, ey dönek kız?
RAB dünyada yeni bir şey yarattı:
Kadın erkeği koruyacak.››

23İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹Yahuda ve kentlerindeki halkı eski gönençlerine kavuşturduğum zaman yine şu sözleri söyleyecekler: ‹RAB sizi kutsasın,
Ey doğruluk yurdu, ey kutsal dağ!›

24Halk, ırgatlar, sürüleriyle dolaşan çobanlar Yahudada ve kentlerinde birlikte yaşayacak. 25Yorgun cana kana kana içirecek, bitkin canı doyuracağım.›› 26Bunun üzerine uyanıp baktım. Uykum bana tatlı geldi.

27‹‹İsrail ve Yahudada insan ve hayvan tohumu ekeceğim günler yaklaşıyor›› diyor RAB, 28‹‹Kökünden söküp yok etmek, yerle bir edip yıkmak, yıkıma uğratmak için onları nasıl gözledimse, kurup dikmek için de gözleyeceğim›› diyor RAB.

29‹‹O günler insanlar artık, ‹Babalar koruk yedi,
Çocukların dişleri kamaştı

30Herkes kendi suçu yüzünden ölecek. Koruk yiyenin dişleri kamaşacak.

31‹‹İsrail halkıyla ve Yahuda halkıyla
Yeni bir antlaşma yapacağım günler geliyor›› diyor RAB, 32‹‹Atalarını Mısırdan çıkarmak için
Ellerinden tuttuğum gün
Onlarla yaptığım antlaşmaya benzemeyecek.
Onların kocası olmama karşın,
Bozdular o antlaşmamı›› diyor RAB. 33‹‹Ama o günlerden sonra İsrail halkıyla
Yapacağım antlaşma şudur›› diyor RAB,
‹‹Yasamı içlerine yerleştirecek,
Yüreklerine yazacağım.
Ben onların Tanrısı olacağım,
Onlar da benim halkım olacak. 34Bundan böyle kimse komşusunu ya da kardeşini,
‹RABbi tanıyın› diye eğitmeyecek.
Çünkü küçük büyük hepsi
Tanıyacak beni›› diyor RAB.
‹‹Çünkü suçlarını bağışlayacağım,
Günahlarını artık anmayacağım.››

35Gündüz ışık olsun diye güneşi sağlayan,
Gece ışık olsun diye ayı, yıldızları düzene koyan,
Dalgaları kükresin diye denizi kabartan RAB
-Onun adı Her Şeye Egemen RABdir- diyor ki,

36‹‹Eğer kurulan bu düzen önümden kalkarsa,
İsrail soyu sonsuza dek
Önümde ulus olmaktan çıkar›› diyor RAB.

37RAB şöyle diyor:
‹‹Gökler ölçülebilse,
Dünyanın temelleri incelenip anlaşılabilse,
İsrail soyunu bütün yaptıkları yüzünden
Reddederim›› diyor RAB.

38‹‹Yeruşalim Kentinin Hananel Kulesinden Köşe Kapısına dek benim için yeniden kurulacağı günler geliyor›› diyor RAB, 39‹‹Ölçü ipi oradan Garev Tepesine doğru uzayıp Goaya dönecek. 40Ölülerle küllerin atıldığı bütün vadi, Kidron Vadisi'ne dek uzanan tarlalar, doğuda At Kapısı'nın köşesine dek RAB için kutsal olacak. Kent bir daha kökünden sökülmeyecek, sonsuza dek yıkılmayacak.››