1Tanrının Antlaşma Sandığını getirip Davutun bu amaçla kurduğu çadırın içine koydular. Tanrıya yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundular. 2Davut yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, RABbin adıyla halkı kutsadı. 3Ardından erkek, kadın her İsrailliye birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı.

4RABbin Antlaşma Sandığı önünde hizmet etmek, İsrailin Tanrısı RABbi anmak, Ona şükretmek ve övgüler sunmak için bazı Levilileri atadı. 5Bunların önderi Asaf, yardımcısı Zekeriyaydı. Öbürleri Yeiel, Şemiramot, Yehiel, Mattitya, Eliav, Benaya, Ovet-Edom ve Yeieldi. Bunlar çenk ve lir, Asaf yüksek sesli zil, 6Kâhin Benaya ile Yahaziel de Tanrının Antlaşma Sandığı önünde sürekli borazan çalacaklardı.

7O gün Davut RABbe şükretme işini ilk kez Asafla kardeşlerine verdi.

8RABbe şükredin, Onu adıyla çağırın,
Halklara duyurun yaptıklarını!

9Onu ezgilerle, ilahilerle övün,
Bütün harikalarını anlatın!

10Kutsal adıyla övünün,
Sevinsin RABbe yönelenler!

11RABbe ve Onun gücüne bakın,
Durmadan Onun yüzünü arayın!

12Ey sizler, kulu İsrailin soyu,
Seçtiği Yakupoğulları,
Onun yaptığı harikaları,
Olağanüstü işlerini
Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

13

14Tanrımız RAB Odur,
Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

15Onun antlaşmasını,
Bin kuşak için verdiği sözü,
İbrahimle yaptığı antlaşmayı,
İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.

16

17‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak
Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek,
Bunu Yakup için bir kural,
İsraille sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

18

19O zaman bir avuç insandınız,
Sayıca az ve ülkeye yabancıydınız.

20Bir ulustan öbürüne,
Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.

21RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi,
Onlar için kralları bile payladı:

22‹‹Meshettiklerime dokunmayın,
Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.

23Ey bütün dünya, ezgiler söyleyin RABbe!
Her gün duyurun kurtarışını!

24Görkemini uluslara,
Harikalarını bütün halklara anlatın!

25Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer,
İlahlardan çok Ondan korkulur.

26Halkların bütün ilahları bir hiçtir,
Oysa gökleri yaratan RABdir.

27Yücelik, ululuk Onun huzurundadır,
Güç ve sevinç Onun konutundadır.

28Ey bütün halklar, RABbi övün,
RABbin gücünü, yüceliğini övün,

29RABbin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Sunular getirip Onun önüne çıkın!
Kutsal giysiler içinde RABbe tapının!

30Titreyin Onun önünde, ey bütün yeryüzündekiler!
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.

31Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü,
Uluslar arasında, ‹‹RAB egemenlik sürüyor!›› densin.

32Gürlesin deniz içindekilerle birlikte,
Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!

33O zaman RABbin önünde ormanın ağaçları
Sevinçle haykıracak.
Çünkü O yeryüzünü yargılamaya geliyor.

34RABbe şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.

35Şöyle seslenin:
‹‹Kurtar bizi, ey kurtarıcımız Tanrı,
Topla bizi, ulusların arasından çıkar.
Kutsal adına şükredelim,
Yüceliğinle övünelim.

36İsrailin Tanrısı RABbe
Öncesizlikten sonsuza dek övgüler olsun!›› Bütün halk, ‹‹Amin!›› diyerek RABbe övgüler sundu.

37Davut RABbin Antlaşma Sandığının önünde günlük işlerde sürekli hizmet etmeleri için Asafla Levili kardeşlerini atadı. 38Onlarla birlikte hizmet etmeleri için Ovet-Edomla altmış sekiz Levili akrabasını da atadı. Yedutun oğlu Ovet-Edomla Hosa kapı nöbetçileriydi. 39Davut Kâhin Sadokla öbür kâhin kardeşlerini Givondaki tapınma yerinde, RABbin Çadırının bulunduğu yerde görevlendirdi. 40Bunlar RABbin İsraile verdiği yasada yazılanlar uyarınca, sabah akşam, düzenli olarak yakmalık sunu sunağında RABbe sunular sunacaklardı. 41Onlarla birlikte Hemanla Yedutunu ve RABbin sonsuz sevgisi için şükretsinler diye özel olarak seçilen öbürlerini de görevlendirdi. 42Hemanla Yedutun borazanlardan, zillerden ve Tanrıyı öven ezgiler için gereken öbür çalgılardan sorumluydu. Yedutunoğullarını da kapıda nöbetçi olarak görevlendirdi.

43Sonra herkes evine döndü. Davut da ailesini kutsamak için evine döndü.