1Ya RAB, duamı işit,
Yakarışım sana erişsin.

2Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme,
Kulak ver sesime,
Seslenince yanıt ver bana hemen.

3Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,
Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

4Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu,
Ekmek yemeyi bile unuttum.

5Bir deri bir kemiğe döndüm
Acı acı inlemekten.

6Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum,
Viranelerdeki kukumav gibiyim.

7Gözüme uyku girmiyor,
Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

8Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor,
Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

9Kızıp öfkelendiğin için
Külü ekmek gibi yiyor,
İçeceğime gözyaşı katıyorum.
Beni kaldırıp bir yana attın.

10

11Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,
Ot gibi sararmaktayım.

12Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,
Ünün kuşaklar boyu sürer.

13Kalkıp Siyona sevecenlik göstereceksin,
Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

14Kulların onun taşlarından hoşlanır,
Tozunu bile severler.

15Uluslar RABbin adından,
Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

16Çünkü RAB Siyonu yeniden kuracak,
Görkem içinde görünecek.

17Yoksulların duasına kulak verecek,
Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

18Bunlar gelecek kuşak için yazılsın,
Öyle ki, henüz doğmamış insanlar
RABbe övgüler sunsun.

19RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı,
Göklerden yeryüzünü gözetledi,

20Tutsakların iniltisini duymak,
Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

21Böylece halklar ve krallıklar
RABbe tapınmak için toplanınca,
Onun adı Siyonda,
Övgüsü Yeruşalimde duyurulacak.

22

23RAB gücümü kırdı yaşam yolunda,
Ömrümü kısalttı.

24‹‹Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!›› dedim.
‹‹Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

25‹‹Çok önceden attın dünyanın temellerini,
Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

26Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın.
Hepsi bir giysi gibi eskiyecek.
Onları bir kaftan gibi değiştireceksin,
Geçip gidecekler.

27Ama sen hep aynısın,
Yılların tükenmeyecek.

28Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları,
Senin önünde duracak soyları.››