1Dico autem : quanto tempore hæres parvulus est, nihil differt a servo, cum sit dominus omnium : 2sed sub tutoribus et actoribus est usque ad præfinitum tempus a patre : 3ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes. 4At ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum factum ex muliere, factum sub lege, 5ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionem filiorum reciperemus. 6Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum Filii sui in corda vestra, clamantem : Abba, Pater. 7Itaque jam non est servus, sed filius : quod si filius, et hæres per Deum.

8Sed tunc quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, serviebatis. 9Nunc autem cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo : quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa, quibus denuo servire vultis ? 10Dies observatis, et menses, et tempora, et annos. 11Timeo vos, ne forte sine causa laboraverim in vobis.

12Estote sicut ego, quia et ego sicut vos : fratres, obsecro vos. Nihil me læsistis. 13Scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis jampridem : et tentationem vestram in carne mea 14non sprevistis, neque respuistis : sed sicut angelum Dei excepistis me, sicut Christum Jesum. 15Ubi est ergo beatitudo vestra ? testimonium enim perhibeo vobis, quia, si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi. 16Ergo inimicus vobis factus sum, verum dicens vobis ? 17Æmulantur vos non bene : sed excludere vos volunt, ut illos æmulemini. 18Bonum autem æmulamini in bono semper : et non tantum cum præsens sum apud vos. 19Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis : 20vellem autem esse apud vos modo, et mutare vocem meam : quoniam confundor in vobis.

21Dicite mihi qui sub lege vultis esse : legem non legistis ? 22Scriptum est enim : Quoniam Abraham duos filios habuit : unum de ancilla, et unum de libera. 23Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est : qui autem de libera, per repromissionem : 24quæ sunt per allegoriam dicta. Hæc enim sunt duo testamenta. Unum quidem in monte Sina, in servitutem generans, quæ est Agar : 25Sina enim mons est in Arabia, qui conjunctus est ei quæ nunc est Jerusalem, et servit cum filiis suis. 26Illa autem, quæ sursum est Jerusalem, libera est, quæ est mater nostra.

27Scriptum est enim : Lætare sterilis, quæ non paris ; erumpe et clama, quæ non parturis : quia multi filii desertæ, magis quam ejus quæ habet virum.

28Nos autem, fratres, secundum Isaac promissionis filii sumus. 29Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum qui secundum spiritum : ita et nunc.

30Sed quid dicit Scriptura ? Ejice ancillam, et filium ejus : non enim hæres erit filius ancillæ cum filio liberæ.

31Itaque, fratres, non sumus ancillæ filii, sed liberæ : qua libertate Christus nos liberavit.