1Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τὸν Ἀπόστολον καὶ Ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν, 2πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι αὐτὸν, ὡς καὶ Μωϋσῆς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.a

3Πλείονος γὰρ οὗτος δόξης παρὰ Μωϋσῆν ἠξίωται καθ ὅσον πλείονα τιμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ κατασκευάσας αὐτόν. 4πᾶς γὰρ οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ πάντα κατασκευάσας Θεός.

5Καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπωνb εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων, 6Χριστὸς δὲ ὡς υἱὸς ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ· οὗ οἶκός ἐσμεν ἡμεῖς, ἐὰν τὴν παρρησίαν καὶ τὸ καύχημα τῆς ἐλπίδος κατάσχωμεν.c

7Διό, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον·

Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε,

8μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν

ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ

κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ,

9οὗ ἐπείρασαν οἱ πατέρες ὑμῶν ἐν δοκιμασίᾳ

καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου τεσσεράκοντα ἔτη.

10διὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ταύτῃ

καὶ εἶπον·

Ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ· αὐτοὶ

δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου,

11ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου·

Εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου.d

12Βλέπετε, ἀδελφοί, μή‿ ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος, 13ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ ἑκάστην ἡμέραν, ἄχρις οὗ τὸ Σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ τις ἐξ ὑμῶν ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας·

14Μέτοχοι γὰρ τοῦ Χριστοῦ γεγόναμεν, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν. 15ἐν τῷ λέγεσθαι·

Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε,

Μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν

ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ.e

16Τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν; ἀλλ οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως; 17τίσιν δὲ προσώχθισεν τεσσεράκοντα ἔτη; οὐχὶ τοῖς ἁμαρτήσασιν, ὧν τὰ κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ; 18τίσιν δὲ ὤμοσεν μὴ εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ εἰ μὴ τοῖς ἀπειθήσασιν; 19καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν εἰσελθεῖν δι ἀπιστίαν.