1Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

2‹‹Ne zamana dek böyle konuşacaksın?
Sözlerin sert rüzgar gibi.

3Tanrı adaleti saptırır mı,
Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

4Oğulların ona karşı günah işlediyse,
İsyanlarının cezasını vermiştir.

5Ama sen gayretle Tanrıyı arar,
Her Şeye Gücü Yetene yalvarırsan,

6Temiz ve doğruysan,
O şimdi bile senin için kolları sıvayıp
Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

7Başlangıcın küçük olsa da,
Sonun büyük olacak.

8‹‹Lütfen, önceki kuşaklara sor,
Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

9Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz,
Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

10Onlar sana anlatıp öğretmeyecek,
İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

11‹‹Bataklık olmayan yerde kamış biter mi?
Susuz yerde saz büyür mü?

12Henüz yeşilken, kesilmeden,
Otlardan önce kururlar.

13Tanrıyı unutan herkesin sonu böyledir,
Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

14Onun güvendiği şey kırılır,
Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

15Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker,
Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

16Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır,
Dalları bahçenin üzerinden aşar;

17Kökleri taş yığınına sarılır,
Çakılların arasında yer aranır.

18Ama yerinden sökülürse,
Yeri, ‹Seni hiç görmedim› diyerek onu yadsır.

19İşte sevinci böyle son bulur,
Yerinde başka bitkiler biter.

20‹‹Tanrı kusursuz insanı reddetmez,
Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

21O senin ağzını yine gülüşle,
Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

22Düşmanlarını utanç kaplayacak,
Kötülerin çadırı yok olacaktır.››