1Canticum Psalmi, ipsi David. Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum ; cantabo, et psallam in gloria mea.

2Exsurge, gloria mea ; exsurge, psalterium et cithara ; exsurgam diluculo.

3Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus ;

4quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.

5Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua ;

6ut liberentur dilecti tui, salvum fac dextera tua, et exaudi me.

7Deus locutus est in sancto suo : exsultabo, et dividam Sichimam ; et convallem tabernaculorum dimetiar.

8Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus,

9Moab lebes spei meæ ; in Idumæam extendam calceamentum meum ; mihi alienigenæ amici facti sunt.

10Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?

11nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris ?

12Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

13In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.