2Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

3Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

4Want dit is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.

5Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

6Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

7In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

8Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!

9Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

10Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

11Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

12Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

13Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!

14In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

15Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.

16[ (Psalms 81:17) En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen. ]