Original Word: σύντριμμα, ατος, τό
Part of Speech: Noun, Neuter
Transliteration: suntrimma
Phonetic Spelling: (soon-trim'-mah)
Definition: a fracture, a calamity
Usage: crushing, destruction, calamity.Word Origin
from suntribó
Definition
a fracture, fig. a calamity
NASB Translation
destruction (1).

STRONGS NT 4938: σύντριμμα

σύντριμμα, συντρίμματος, τό (συντρίβω), the Sept. chiefly for שֶׁבֶר);

1. that which is broken or shattered, a fracture: Aristotle, de audibil., p. 802{a}, 34; of a broken limb, the Sept. Leviticus 21:19.

2. tropically, calamity, ruin, destruction: Romans 3:16, from Isaiah 59:7, where it stands for שֹׁד, a devastation, laying waste, as in ; Wis. 3:3; 1 Macc. 2:7; (etc.).

destruction.

From suntribo; concussion or utter fracture (properly, concretely), i.e. Complete ruin -- destruction.

see GREEK suntribo

συντριμμα σύντριμμα συντρίμματα συντρίμματι συντρίμματί συντρίμματος συντριμμοί συντριμμόν συντριμμός σύντριψιν suntrimma syntrimma sýntrimmaInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts