1Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę.

2Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.

3A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.

4Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.

5Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.

6Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.

7Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!

8Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.

9Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.

10Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.

11Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest.

12Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.

13Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię.

14Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im.

15Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje.

16Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony.

17Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.

18Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje.

19Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści.

20Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam.

21Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.

22O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego.