1Efrayim konuştuğunda herkes titrerdi,
Yücelmişti İsrailde.
Ama Baala taparak suç işleyince öldü.

2Şimdi günah üstüne günah işliyorlar,
Gümüşlerinden dökme putlar,
Akıllıca tasarlanmış putlar yapıyorlar,
Hepsi de usta işi.
Bu insanlar hakkında,
‹‹İnsan kurban edenler
Buzağıları öpüyor!›› diye konuşuluyor.

3Bu yüzden sabah sisine,
Erken uçup giden çiye,
Harman yerinden savrulan saman çöpüne,
Bacadan tüten dumana dönecekler.

4‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim,
Benden başka tanrı tanımayacaksın,
Çünkü başka kurtarıcı yoktur.

5Ben sana çölde,
Kurak topraklarda göz kulak oldum.

6Otlaklara sahip olunca doydular,
Doyunca gurura kapıldılar;
Bu yüzden unuttular beni.

7Ben de onlara karşı bir aslan gibi olacağım,
Bir pars gibi yol kenarında pusuya yatacağım.

8Yavrularından edilmiş dişi ayı gibi
Karşılarına çıkacak,
Yüreklerinin zarını yırtacağım,
Dişi aslan gibi onları oracıkta yiyip bitireceğim,
Yabanıl bir hayvan parçalayacak onları.

9‹‹Ey İsrail, bana, yardımcına karşı çıkman
Yıkıma uğratıyor seni.

10Nerede seni bütün kentlerinde
Kurtaracak kralın?
Yöneticilerin nerede?
Hani, onlar için:
‹Bana bir kral ve önderler ver!› demiştin.

11Öfkelendiğimde bir kral verdim sana,
Gazaba gelince alıp götürdüm onu.

12Efrayimin suçu birikmiş,
Günahı kayda geçmiş.

13Doğum sancıları çeken kadının akılsız oğludur o,
Çünkü zamanı geldiğinde,
Açık rahimden çıkmıyor.

14‹‹Onları fidyeyle kurtaracağım
Ölüler diyarının elinden,
Ölümden fidyeyle kurtaracağım.
Felaketin nerede, ey ölüm?
Yıkıcılığın nerede, ey ölüler diyarı?
Hiç pişmanlık duymayacağım.

15‹‹Kardeşleri arasında serpilip gelişse de,
Doğu rüzgarı, çölden esen RABbin soluğu üzerine gelecek,
Onun kaynağı kuruyacak,
Pınarı kesilecek,
Değerli eşyalarının hazinesi yağmalanacak.

16Samiriye halkı suçunun cezasını çekecek,
Çünkü Tanrısı'na başkaldırdı.
Kılıçla yıkılacaklar,
Yere çalınıp parçalanacak yavruları,
Gebe kadınlarının karnı yarılacak.››