Polish Biblia Gdanska (1881) 1Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się. 2Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość. 3Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich. 4Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci. 5Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada. 6Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają. 7Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje. 8Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego. 9Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają. 10Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość. 11Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone. 12Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy. 13Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy. 14Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie. 15Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest. 16Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa. 17Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje. 18Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą. 19Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci. 20Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy. 21Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie. 22Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni. 23Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość. 24Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje. 25Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony. 26Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje. 27Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań. 28Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą. 29Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu. 30Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest. 31Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi. |