Vulgata Clementina 1In finem, filiis Core. Psalmus. Benedixisti, Domine, terram tuam ; avertisti captivitatem Jacob. 2Remisisti iniquitatem plebis tuæ, operuisti omnia peccata eorum. 3Mitigasti omnem iram tuam, avertisti ab ira indignationis tuæ. 4Converte nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a nobis. 5Numquid in æternum irasceris nobis ? aut extendes iram tuam a generatione in generationem ? 6Deus, tu conversus vivificabis nos, et plebs tua lætabitur in te. 7Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam, et salutare tuum da nobis. 8Audiam quid loquatur in me Dominus Deus, quoniam loquetur pacem in plebem suam, et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor. 9Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius, ut inhabitet gloria in terra nostra. 10Misericordia et veritas obviaverunt sibi ; justitia et pax osculatæ sunt. 11Veritas de terra orta est, et justitia de cælo prospexit. 12Etenim Dominus dabit benignitatem, et terra nostra dabit fructum suum. 13Justitia ante eum ambulabit, et ponet in via gressus suos. |