1In finem, pro torcularibus filiis Core. Psalmus. Quam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum !

2Concupiscit, et deficit anima mea in atria Domini ; cor meum et caro mea exsultaverunt in Deum vivum.

3Etenim passer invenit sibi domum, et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos. Altaria tua, Domine virtutum, rex meus, et Deus meus.

4Beati qui habitant in domo tua, Domine ; in sæcula sæculorum laudabunt te.

5Beatus vir cujus est auxilium abs te, ascensiones in corde suo disposuit,

6in valle lacrimarum, in loco quem posuit.

7Etenim benedictionem dabit legislator ; ibunt de virtute in virtutem, videbitur Deus deorum in Sion.

8Domine Deus virtutum, exaudi orationem meam ; auribus percipe, Deus Jacob.

9Protector noster, aspice, Deus, et respice in faciem christi tui.

10Quia melior est dies una in atriis tuis super millia ; elegi abjectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum.

11Quia misericordiam et veritatem diligit Deus, gratiam et gloriam dabit Dominus.

12Non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia. Domine virtutum, beatus homo qui sperat in te.