Vulgata Clementina 1In finem, in carminibus. Intellectus David. Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam ; 2intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea ; et conturbatus sum 3a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi. 4Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me. 5Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ. 6Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam ? 7Ecce elongavi fugiens ; et mansi in solitudine. 8Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate. 9Præcipita, Domine, divide linguas eorum ; quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate. 10Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas ; et labor in medio ejus, 11et injustitia : et non defecit de plateis ejus usura et dolus. 12Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. 13Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus ; 14qui simul mecum dulces capiebas cibos, in domo Dei ambulavimus cum consensu. 15Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes : quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. 16Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me. 17Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo ; et exaudiet vocem meam. 18Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi ; quoniam inter multos erant mecum. 19Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum. 20Extendit manum suam in retribuendo ; contaminaverunt testamentum ejus ; 21divisi sunt ab ira vultus ejus ; et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum ; et ipsi sunt jacula. 22Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet ; non dabit in æternum fluctuationem justo. 23Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ; ego autem sperabo in te, Domine. |