1‹‹İlah Bel diz çökmüş, ilah Nebo sinmiş,
Putları hayvanlara, öküzlere yüklenmiş gidiyor.
Taşınan bu nesneleriniz ağırlık,
Yorgun hayvana yük oldu.

2Birlikte sinmiş, diz çökmüşler,
Putlarını yük olmaktan kurtaramıyorlar.
Sürgüne gidecek onlar.

3‹‹Ey Yakup soyu, İsrailin sağ kalanları,
Doğdunuz doğalı yüklendiğim,
Rahimden çıktınız çıkalı taşıdığım sizler,
Dinleyin beni:

4Siz yaşlanıncaya dek ben Oyum;
Saçlarınız ağarıncaya dek
Ben yükleneceğim sizi.
Sizi ben yarattım, ben taşıyacağım,
Evet, sizi ben yüklenecek, ben kurtaracağım.

5‹‹Beni kime benzetecek,
Kime denk tutacaksınız?
Kiminle karşılaştıracaksınız ki, benzer olalım?

6Kimisi bol keseden harcadığı altından,
Terazide tarttığı gümüşten
Ücret karşılığında kuyumcuya ilah yaptırır,
Önünde yere kapanıp tapınır.

7Onu omuzlayıp taşır, yerine koyar.
Öylece durur put, yerinden kımıldamaz.
Kendisine yakarana yanıt veremez,
Onu sıkıntısından kurtaramaz.

8‹‹Bunu anımsayın, ey başkaldıranlar,
Adam olun, aklınızdan çıkarmayın!

9Çok önceden beri olup bitenleri anımsayın.
Çünkü Tanrı benim, başkası yok.
Tanrı benim, benzerim yok.

10Sonu ta başlangıçtan,
Henüz olmamış olayları çok önceden bildiren,
‹Tasarım gerçekleşecek,
İstediğim her şeyi yapacağım› diyen benim.

11Doğudan yırtıcı kuşu,
Uzak bir ülkeden
Tasarımı gerçekleştirecek adamı çağıran benim.
Evet, bunları söyledim,
Kesinlikle yerine getirecek,
Tasarladığımı yapacağım mutlaka.

12‹‹Ey dikbaşlılar, doğruluktan uzak olanlar,
Dinleyin beni!

13Zaferim yaklaştı, uzak değil;
Kurtarışım gecikmeyecek.
Güzelliğim olan İsrail için
Siyon'u kurtaracağım.››