STRONGS NT 5406: φονεύς

φονεύς, φονεως, ὁ (φόνος), from Homer down, a murderer, a homicide: Matthew 22:7; Acts 7:52; Acts 28:4; 1 Peter 4:15; Revelation 21:8; Revelation 22:15; ἀνήρ φονεύς (cf. ἀνήρ, 3), Acts 3:14. [SYNONYMS: φονεύς any murderer — the genus of which σικάριος the assassin is a species; while ἀνθρωποκτόνος (which see) has in the N. T. a special emphasis. Trench, § lxxxiii.]

Forms and Transliterations

φονεα φονέα φονεις φονείς φονεῖς φονευς φονεύς φονεὺς φονευσι φονεύσι φονεῦσι φονεῦσιν φονευταί φονευτή φονευτήν φονευτής φονευτου φονευτού phonea phonéa phoneis phoneîs phoneus phoneús phoneùs phoneusin phoneûsin

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts