STRONGS NT 2657: κατανοέω

κατανοέω, κατάνω; imperfect κατενωυν; 1 aorist κατενόησα; from Herodotus down; the Sept. here and there for הִתְבּונֵן, הִבִּיט, רָאָה;

1. to perceive, remark, observe, understand: τί, Matthew 7:3; Luke 6:41; Luke 20:23; Acts 27:39.

2. to consider attentively, fix one's eyes or mind upon: τί, Luke 12:24, 27; Acts 11:6; Romans 4:19; with the accusative of the thing omitted, as being understood from the context, Acts 7:31f; τινα, Hebrews 3:1; Hebrews 10:24; James 1:23f.

κατανοεί κατανοεις κατανοείς κατανοεῖς κατανοησαι κατανοήσαι κατανοῆσαι κατανοησας κατανοήσας κατανοησατε κατανοήσατε κατανοήσεις κατανοήσω κατανοουντι κατανοούντι κατανοοῦντι κατανοούσι κατανοωμεν κατανοώμεν κατανοῶμεν κατανοών κατενόησα κατενοήσάν κατενόησαν κατενόησε κατενοησεν κατενόησεν κατενοουν κατενόουν κατενοόυσαν katanoeis katanoeîs katanoesai katanoêsai katanoēsai katanoē̂sai katanoesas katanoēsas katanoḗsas katanoesate katanoēsate katanoḗsate katanoomen katanoômen katanoōmen katanoō̂men katanoounti katanooûnti katenoesen katenoēsen katenóesen katenóēsen katenooun katenóounInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts