1In finem, pro Maëleth intelligentiæ. David. Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus ; non est qui faciat bonum.

2Deus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

3Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt ; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

4Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis ?

5Deum non invocaverunt ; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent : confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.

6Quis dabit ex Sion salutare Israël ? Cum converterit Deus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.