1Ey yöneticilerfü, gerçekten adil mi karar verirsiniz?
Doğru mu yargılarsınız insanları?

2Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,
Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.

3Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,
Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.

4Zehirleri yılan zehiri gibidir.
Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,

5Usta büyücülerin,
Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.

6Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,
Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!

7Akıp giden su gibi yok olsunlar.
Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.

8Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.
Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.

9Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,
Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.

10Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek
Ve ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.

11O zaman insanlar, ‹‹Gerçekten doğrulara ödül var›› diyecek,
‹‹Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var.››