1Bilge kişi terbiye edilmeyi sever,
Alaycı kişi azarlansa da aldırmaz.

2İyi insan ağzından çıkan sözler için ödüllendirilir,
Ama hainlerin soluduğu zorbalıktır.

3Dilini tutan canını korur,
Ama boşboğazın sonu yıkımdır.

4Tembel canının çektiğini elde edemez,
Çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir.

5Doğru kişi yalandan nefret eder,
Kötünün sözleriyse iğrençtir, yüzkarasıdır.

6Doğruluk dürüst yaşayanı korur,
Kötülük günahkârı yıkar.

7Kimi hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir,
Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir.

8Kişinin serveti gün gelir canına fidye olur,
Oysa yoksul kişi tehdide aldırmaz.

9Doğruların ışığı parlak yanar,
Kötülerin çırası söner.

10Kibirden ancak kavga çıkar,
Öğüt dinleyense bilgedir.

11Havadan kazanılan para yok olur,
Azar azar biriktirenin serveti çok olur.

12Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır,
Yerine gelen dilekse yaşam verir.

13Uyarılara kulak asmayan bedelini öder,
Buyruklara saygılı olansa ödülünü alır.

14Bilgelerin öğrettikleri yaşam kaynağıdır,
İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

15Sağduyulu davranış saygınlık kazandırır,
Hainlerin yoluysa yıkıma götürür. Masoretik metin ‹‹Sürer›› ya da ‹‹Çetindir››.

16İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar,
Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.

17Kötü ulak belaya düşer,
Güvenilir elçiyse şifa getirir.

18Terbiye edilmeye yanaşmayanı
Yokluk ve utanç bekliyor,
Ama azara kulak veren onurlandırılır.

19Yerine getirilen dilek mutluluk verir.
Akılsız kötülükten uzak kalamaz.

20Bilgelerle oturup kalkan bilge olur,
Akılsızlarla dost olansa zarar görür.

21Günahkârın peşini felaket bırakmaz,
Doğruların ödülüyse gönençtir.

22İyi kişi torunlarına miras bırakır,
Günahkârın servetiyse doğru kişiye kalır.

23Yoksulun tarlası bol ürün verebilir,
Ama haksızlık bunu alıp götürür.

24Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir.
Seven baba özenle terbiye eder.

25Doğru kişinin yeterince yiyeceği vardır,
Kötünün karnıysa aç kalır.