STRONGS NT 2690: καταστρέφω

καταστρέφω: 1 aorist κατέστρεψα; perfect passive participle κατεστραμμενος (Acts 15:16 T (WH, but Tr κατεστρεμμενος; cf. WH's Appendix, p. 170f));

1. to turn over, turn under: the soil with a plow, Xenophon, oec. 17, 10.

2. to overturn, overthrow, throw down: τί, Matthew 21:12; Mark 11:15; (τά κατεστραμμενος, ruins), Acts 15:16 T Tr WH ((cf. κατασκάπτω)); so Haggai 2:22; Job 9:5; Josephus, Antiquities 8, 7, 6; Anthol. 11, 163,6; (Diogenes Laërtius 5, 82.

καταστραφήσεται καταστρέφεται καταστρέφων καταστρέψαι καταστρέψας καταστρέψει καταστρέψη καταστρέψω κατεσκαμμένα κατεστραμμενα κατεστραμμένα κατεστραμμένη κατεστραμμένης κατέστραπται κατεστράφη κατέστρεψα κατέστρεψας κατέστρεψε κατεστρεψεν κατέστρεψεν kateskammena kateskamména katestrepsen katéstrepsenInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts