2Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

3Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

4Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

5Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

6Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

7Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

8(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

9Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

10Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

11Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

12De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

13Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.

14Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.

15Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.

16Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

17Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

18Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

19Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien.

20[ (Psalms 49:21) De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan. ]