Paul rejoices to hear of the faith and love of Philemon, |
whom he desires to forgive his servant Onesimus, and lovingly to receive him again. |
17 Εἰ οὖν με ἔχεις κοινωνόν, προσλαβοῦ αὐτὸν ὡς ἐμέ. 18 εἰ δέ τι ἠδίκησεν σε ἢ ὀφείλει, τοῦτο ἐμοὶ ἐλλόγα. 19 ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί, ἐγὼ ἀποτίσω· ἵνα μὴ λέγω σοι ὅτι καὶ σεαυτόν μοι προσοφείλεις. 20 ναί ἀδελφέ, ἐγώ σου ὀναίμην ἐν κυρίῳ· ἀνάπαυσον μου τὰ σπλάγχνα ἐν Χριστῷ. |
21 Πεποιθὼς τῇ ὑπακοῇ σου ἔγραψα σοι, εἰδὼς ὅτι καὶ ὑπὲρ ἃ λέγω ποιήσεις. 22 ἅμα δὲ καὶ ἑτοίμαζε μοι ξενίαν· ἐλπίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν ὑμῶν χαρισθήσομαι ὑμῖν. |
23 Ἀσπαζεταί
σε
Ἐπαφρᾶς
ὁ
συναιχμάλωτος
μου
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ,
24 Μᾶρκος,
Ἀρίσταρχος,
Δημᾶς,
Λουκᾶς,
οἱ
συνεργοί
μου.
25 Ἡ
χάρις
τοῦ
κυρίου
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
μετὰ
τοῦ
πνεύματος
ὑμῶν. |