1Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.

2Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

3Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

4Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

5Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

6Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

7Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

8Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.

9Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

10I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

11(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

12Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

13Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

14Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

15W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

16Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki. I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.