STRONGS NT 647: ἀποστάσιον

ἀποστάσιον, ἀποστασίου, τό, very seldom in native Greek writings, defection, of a freedman from his patron, Demosthenes 35, 48 (940, 16); in the Bible:

1. divorce, repudiation: Matthew 19:7; Mark 10:4 (βιβλίον ἀποστασίου, equivalent to כְּרִיתֻת סֵפֶר book or bill of divorce, Deuteronomy 24:1, 3; (Isaiah 50:1; Jeremiah 3:8)).

2. a bill of divorce: Matthew 5:31. Grotius at the passage and Lightfoot, Horae Hebrew at the passage, We a copy of one.

αποστάσει αποστάσεις αποστασίαι αποστασιον αποστάσιον ἀποστάσιον αποστασιου αποστασίου ἀποστασίου αποστάται αποστάτας αποστατείτε αποστάτην αποστατήσαι αποστάτιν αποστάτις αποστατούντας apostasion apostásion apostasiou apostasíouInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts