STRONGS NT 4907: σύνεσις

σύνεσις, συνέσεως, ἡ (συνίημι, which see);

1. a running together, a flowing together: of two rivers, Homer, Odyssey 10, 515.

2.

a. from Pindar down, understanding: Luke 2:47; 1 Corinthians 1:19 (from Isaiah 29:14); Ephesians 3:4; Colossians 2:2; 2 Timothy 2:7; πνευματικῇ, Colossians 1:9.

b. the understanding, i. e. the mind so far forth as it understands: Mark 12:33; Wis. 4:11. (The Sept. for בִּינָה, תֲּבוּנָה, דַּעַת, מַדַע , שֵׂכֶל, etc.; also for מַשׂכִיל, a poem.) (Synonym: see σοφία, at the end; cf. Lightfoot on Colossians 1:9; Schmidt, chapter 147, 8.)

συνεσει συνέσει συνέσεσι συνεσεως συνέσεως συνεσιν σύνεσιν σύνεσίν σύνεσις συνεταιρίδες συνεταίρω συνετιεί συνετίζοντες συνετίσαι συνετίσαί συνετίσαντά συνέτισέ συνέτισον συνέτισόν συνετίω sunesei suneseos suneseōs sunesin synesei synései syneseos syneseōs synéseos synéseōs synesin sýnesin sýnesínInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts