<< John 6 GRK >>


Jesus feeds five thousand men with five loaves and two fishes.
   1   Μετὰ  ταῦτα  ἀπῆλθεν  ὁ  Ἰησοῦς  πέραν  τῆς  θαλάσσης  τῆς  Γαλιλαίας  τῆς  Τιβεριάδος.  2   ἠκολούθει  δὲ  αὐτῳ  ὄχλος  πό̀λύς,  ὅτι  ἐθεώρουν  τὰ  σημεῖα  ἃ  ἐποίει  ἐπὶ  τῶν  ἀσθενούντων.  3   ἀνῆλθεν  δὲ  εἰς  τὸ  ὄρος  Ἰησοῦς  καὶ  ἐκεῖ  ἐκάθητο  μετὰ  τῶν  μαθητῶν  αὐτοῦ.  4   ἦν  δὲ  ἐγγὺς  τὸ  πάσχα,  ἡ  ἑορτὴ  τῶν  Ἰουδαίων.  5   Ἐπάρας  οὖν  τοὺς  ὀφθαλμοὺς  ὁ  Ἰησοῦς  καὶ  θεασάμενος  ὅτι  πολὺς  ὄχλος  ἔρχεται  πρὸς  αὐτὸν  λέγει  πρὸς  Φίλιππον·  πόθεν  ἀγοράσωμεν  ἄρτους  ἵνα  φάγωσιν  οὗτοι;  6   τοῦτο  δὲ  ἔλεγεν  πειράζων  αὐτὸν·  αὐτὸς  γὰρ  ᾔδει  τί  ἔμελλεν  ποιεῖν.  7   ἀπεκρίθη  αὐτῷ  Φίλιππος·  διακοσίων  δηναρίων  ἄρτοι  οὐκ  ἀρκοῦσιν  αὐτοῖς  ἵνα  ἕκαστος  βραχύ  λάβῃ.  8   λέγει  αὐτῳ  εἷς  ἐκ  τῶν  μαθητῶν  αὐτοῦ  Ἀνδρέας  ὁ  ἀδελφὸς  Σίμωνος  Πέτρου·  9   ἔστιν  παιδάριον  ὧδε  ὃς  ἔχει  πέντε  ἄρτους  κριθίνους  καὶ  δύο  ὀψάρια·  ἀλλὰ  ταῦτα  τί  ἐστιν  εἰς  τοσούτους;  10   εἶπεν  ὁ  Ἰησοῦς  ποιήσατε  τοὺς  ἀνθρώπους  ἀναπεσεῖν.  ἦν  δὲ  χόρτος  πολὺς  ἐν  τῷ  τόπῳ.  ἀνέπεσαν  οὖν  οἱ  ἄνδρες  τὸν  ἀριθμὸν  ὡς  πεντακισχίλιοι.  11   ἔλαβεν  οὖν  τοὺς  ἄρτους  ὁ  Ἰησοῦς  καὶ  εὐχαριστήσας  διέδωκεν  τοῖς  ἀνακειμένοις  ὁμοίως  καὶ  ἐκ  τῶν  ὀψαρίων  ὅσον  ἤθελον.  12   ὡς  δὲ  ἐνεπλήσθησαν,  λέγει  τοῖς  μαθηταῖς  αὐτοῦ·  συναγάγετε  τὰ  περισσεύσαντα  κλάσματα,  ἵνα  μή  τι  ἀπόληται.  13   συνήγαγον  οὖν  καὶ  ἐγέμισαν  δώδεκα  κοφίνους  κλασμάτων  ἐκ  τῶν  πέντε  ἄρτων  τῶν  κριθίνων  ἃ  ἐπερίσσευσαν  τοῖς  βεβρωκόσιν.  14   Οἱ  οὖν  ἄνθρωποι  ἰδόντες  ἃ  ἐποίησεν  σημεῖα  ἔλεγον  ὅτι  οὗτος  ἐστιν  ἀληθῶς  ὁ  προφήτης  ὁ  ἐρχόμενος  εἰς  τὸν  κόσμον. 


Thereupon the people would have made him king;
15   Ἰησοῦς  οὖν  γνοὺς  ὅτι  μέλλουσιν  ἔρχεσθαι  καὶ  ἁρπάζειν  αὐτὸν  ἵνα  ποιήσωσιν  βασιλέα,  ἀνεχώρησεν  πάλιν  εἰς  τὸ  ὄρος  αὐτὸς  μόνος. 


but withdrawing himself, he walks on the sea to his disciples;
   16   Ὡς  δὲ  ὀψία  ἐγένετο  κατέβησαν  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ  ἐπὶ  τὴν  θάλασσαν  17   καὶ  ἐμβάντες  εἰς  πλοῖον  ἤρχοντο  πέραν  τῆς  θαλάσσης  εἰς  Καφαρναούμ.  καὶ  σκοτία  ἤδη  ἐγεγόνει  καὶ  οὔπω  ἐληλύθει  πρὸς  αὐτοὺς  ὁ  Ἰησοῦς,  18   ἥ  τε  θάλασσα  ἀνέμου  μεγάλου  πνέοντος  διεγείρετο.  19   ἐληλακότες  οὖν  ὡς  σταδίους  εἴκοσι  πέντε  ἢ  τριάκοντα  θεωροῦσιν  τὸν  Ἰησοῦν  περιπατοῦντα  ἐπὶ  τῆς  θαλάσσης  καὶ  ἐγγὺς  τοῦ  πλοῖου  γινόμενον,  καὶ  ἐφοβήθησαν.  20   ὁ  δὲ  λέγει  αὐτοῖς·  ἐγὼ  εἰμι·  μὴ  φοβεῖσθε.  21   ἤθελον  οὖν  λαβεῖν  αὐτὸν  εἰς  τὸ  πλοῖον  καὶ  εὐθέως  ἐγένετο  τὸ  πλοῖον  ἐπὶ  τῆς  γῆς  εἰς  ἣν  ὑπῆγον. 
   22   Τῇ  ἐπαύριον  ὁ  ὄχλος  ὁ  ἑστηκὼς  πέραν  τῆς  θαλάσσης  εἶδον  ὅτι  πλοιάριον  ἄλλο  οὐκ  ἦν  ἐκεῖ  εἰ  μὴ  ἓν  καὶ  ὅτι  οὐ  συνεισῆλθεν  τοῖς  μαθηταῖς  αὐτοῦ  ὁ  Ἰησοῦς  εἰς  τὸ  πλοῖον  ἀλλὰ  μόνοι  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ  ἀπῆλθον·  23   ἀλλὰ  ἦλθεν  πλοῖα  ἐκ  Τιβεριάδος  ἐγγὺς  τοῦ  τόπου  ὅπου  ἔφαγον  τὸν  ἄρτον  εὐχαριστήσαντος  τοῦ  κυρίου.  24   ὅτε  οὖν  εἶδεν  ὁ  ὄχλος  ὅτι  Ἰησοῦς  οὐκ  ἔστιν  ἐκεῖ  οὐδὲ  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ,  ἐνέβησαν  αὐτοὶ  εἰς  τὰ  πλοιάρια  καὶ  ἦλθον  εἰς  Καφαρναοὺμ  ζητοῦντες  τὸν  Ἰησοῦν.  25   καὶ  εὑρόντες  αὐτὸν  πέραν  τῆς  θαλάσσης  εἶπον  αὐτῷ·  ῥαββί,  πότε  ὧδε  γέγονας; 


reproves the people flocking after him, and all the fleshly hearers of his word;
26   Ἀπεκρίθη  αὐτοῖς  ὁ  Ἰησοῦς  καὶ  εἶπεν·  ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  ζητεῖτε  με  οὐχ  ὅτι  εἴδετε  σημεῖα,  ἀλλ’  ὅτι  ἐφάγετε  ἐκ  τῶν  ἄρτων  καὶ  ἐχορτάσθητε.  27   ἐργάζεσθε  μὴ  τὴν  βρῶσιν  τὴν  ἀπολλυμένην  ἀλλὰ  τὴν  βρῶσιν  τὴν  μένουσαν  εἰς  ζωὴν  αἰώνιον,  ἣν  ὁ  υἱὸς  τοῦ  ἀνθρώπου  ὑμῖν  δώσει·  τοῦτον  γὰρ  ὁ  πατὴρ  ἐσφράγισεν  ὁ  θεός.  28   εἶπον  οὖν  πρὸς  αὐτόν·  τί  ποιῶμεν  ἵνα  ἐργαζώμεθα  τὰ  ἔργα  τοῦ  θεοῦ;  29   ἀπεκρίθη  ὁ  Ἰησοῦς  καὶ  εἶπεν  αὐτοῖς·  τοῦτο  ἐστιν  τὸ  ἔργον  τοῦ  θεοῦ  ἵνα  πιστεύητε  εἰς  ὃν  ἀπέστειλεν  ἐκεῖνος.  30   Εἶπον  οὖν  αὐτῷ·  τί  οὖν  ποιεῖς  σὺ  σημεῖον,  ἵνα  ἴδωμεν  καὶ  πιστεύσωμεν  σοι;  τί  ἐργάζῃ;  31   οἱ  πατέρες  ἡμῶν  τὸ  μάννα  ἔφαγον  ἐν  τῇ  ἐρήμῳ,  καθὼς  ἐστιν  γεγραμμένον·  ἄρτον  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  ἔδωκεν  αὐτοῖς  φαγεῖν. 


declares himself to be the bread of life to believers.
32   εἶπεν  οὖν  αὐτοῖς  ὁ  Ἰησοῦς·  ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  οὐ  Μωϋσῆς  ἔδωκεν  ὑμῖν  τὸν  ἄρτον  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ,  ἀλλ’  ὁ  πατήρ  μου  δίδωσιν  ὑμῖν  τὸν  ἄρτον  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  τὸν  ἀληθινόν·  33   ὁ  γὰρ  ἄρτος  τοῦ  θεοῦ  ἐστιν  ὁ  καταβαίνων  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  καὶ  ζωὴν  διδοὺς  τῷ  κόσμῳ. 
   34   εἶπον  οὖν  πρὸς  αὐτὸν·  κύριε,  πάντοτε  δός  ἡμῖν  τὸν  ἄρτον  τοῦτον.  35   εἶπεν  αὐτοῖς  ὁ  Ἰησοῦς·  ἐγὼ  εἰμι  ὁ  ἄρτος  τῆς  ζωῆς  ὁ  ἐρχόμενος  πρὸς  ἐμὲ  οὐ  μὴ  πεινάσῃ,  καὶ  ὁ  πιστεύων  εἰς  ἐμὲ  οὐ  μὴ  διψήσει  πώποτε.  36   Ἀλλ’  εἶπον  ὑμῖν  ὅτι  καὶ  ἑωράκατε  με  καὶ  οὐ  πιστεύετε.  37   πᾶν  ὁ  δίδωσιν  μοι  ὁ  πατὴρ  πρὸς  ἐμὲ  ἥξει,  καὶ  τὸν  ἐρχόμενον  πρός  με  οὐ  μὴ  ἐκβάλω  ἔξω,  38   ὅτι  καταβέβηκα  ἀπὸ  τοῦ  οὐρανοῦ  οὐχ  ἵνα  ποιῶ  τὸ  θέλημα  τὸ  ἐμὸν  ἀλλὰ  τὸ  θέλημα  τοῦ  πέμψαντος  με.  39   τοῦτο  δέ  ἐστιν  τὸ  θέλημα  τοῦ  πέμψαντος  με  ἵνα  πᾶν  ὃ  δέδωκεν  μοι  μὴ  ἀπολέσω  ἐξ  αὐτοῦ,  ἀλλὰ  ἀναστήσω  αὐτὸ  τῇ  ἐσχάτῃ  ἡμέρᾳ.  40   τοῦτο  γάρ  ἐστιν  τὸ  θέλημα  τοῦ  πατρός  μου,  ἵνα  πᾶς  ὁ  θεωρῶν  τὸν  υἱὸν  καὶ  πιστεύων  εἰς  αὐτὸν  ἔχη  ζωὴν  αἰώνιον,  καὶ  ἀναστήσω  αὐτὸν  ἐγὼ  τῇ  ἐσχάτῃ  ἡμέρᾳ. 
   41   Ἐγόγγυζον  οὖν  οἱ  Ἰουδαῖοι  περὶ  αὐτοῦ  ὅτι  εἶπεν·  ἐγὼ  εἰμι  ὁ  ἄρτος  ὁ  καταβὰς  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ,  42   καὶ  ἔλεγον·  οὐχὶ  οὗτος  ἐστιν  Ἰησοῦς  ὁ  υἱὸς  Ἰωσήφ,  οὗ  ἡμεῖς  οἴδαμεν  τὸν  πατέρα  καὶ  τὴν  μητέρα;  πῶς  νῦν  λέγει  ὅτι  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  καταβέβηκα;  43   ἀπεκρίθη  Ἰησοῦς  καὶ  εἶπεν  αὐτοῖς·  μὴ  γογγύζετε  μετ’  ἀλλήλων.  44   οὐδεὶς  δύναται  ἐλθεῖν  πρός  με  ἐὰν  μὴ  ὁ  πατὴρ  ὁ  πέμψας  με  ἑλκύσῃ  αὐτὸν,  καγὼ  ἀναστήσω  αὐτὸν  ἐν  τῇ  ἐσχάτῃ  ἡμέρᾳ.  45   ἔστιν  γεγραμμένον  ἐν  τοῖς  προφήταις·  καὶ  ἔσονται  πάντες  διδακτοὶ  θεοὺ·  πᾶς  ὁ  ἀκούσας  παρὰ  τοῦ  πατρὸς  καὶ  μαθὼν  ἔρχεται  πρὸς  ἐμὲ.  46   οὐχ  ὅτι  τὸν  πατέρα  ἑώρακεν  τις  εἰ  μὴ  ὁ  ὢν  παρὰ  τοῦ  θεοῦ,  οὗτος  ἑώρακεν  τὸν  πατέρα.  47   ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  ὁ  πιστεύων  ἔχει  ζωὴν  αἰώνιον.  48   Ἐγὼ  εἰμι  ὅ  ἄρτος  τῆς  ζωῆς.  49   οἱ  πατέρες  ὑμῶν  ἔφαγον  ἐν  τῇ  ἐρήμῳ  τὸ  μάννα  καὶ  ἀπέθανον·  50   οὗτος  ἐστιν  ὁ  ἄρτος  ὁ  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  καταβαίνων,  ἵνα  τις  ἐξ  αὐτοῦ  φάγῃ  καὶ  μὴ  ἀποθάνῃ.  51   ἐγὼ  εἰμι  ὁ  ἄρτος  ὁ  ζῶν  ὁ  ἐκ  τοῦ  οὐρανοῦ  καταβάς·  ἐάν  τις  φάγῃ  ἐκ  τούτου  τοῦ  ἄρτου  ζήσει  εἰς  τὸν  αἰώνα,  καὶ  ὁ  ἄρτος  δὲ  ὃν  ἐγὼ  δώσω  ἡ  σάρξ  μού  ἐστιν  ὑπὲρ  τῆς  τοῦ  κόσμου  ζωῆς. 
   52   Ἐμάχοντο  οὖν  πρὸς  ἀλλήλους  οἱ  Ἰουδαῖοι  λέγοντες·  πῶς  δύναται  οὗτος  ἡμῖν  δοῦναι  τὴν  σάρκα  αὐτοῦ  φαγεῖν;  53   εἶπεν  οὖν  αὐτοῖς  ὁ  Ἰησοῦς·  ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  ἐὰν  μὴ  φάγητε  τὴν  σάρκα  τοῦ  υἱοῦ  τοῦ  ἀνθρώπου  καὶ  πίητε  αὐτοῦ  τὸ  αἷμα,  οὐκ  ἔχετε  ζωὴν  ἐν  ἑαυτοῖς.  54   ὁ  τρώγων  μου  τὴν  σάρκα  καὶ  πίνων  μου  τὸ  αἷμα  ἔχει  ζωὴν  αἰώνιον,  καγὼ  ἀναστήσω  αὐτὸν  τῇ  ἐσχάτῃ  ἡμέρᾳ.  55   ἡ  γὰρ  σάρξ  μου  ἀληθής  ἐστιν  βρῶσις,  καὶ  τὸ  αἷμα  μου  ἀληθής  ἐστιν  πόσις.  56   ὁ  τρώγων  μου  τὴν  σάρκα  καὶ  πίνων  μου  τὸ  αἷμα  ἐν  ἐμοὶ  μένει  καγὼ  ἐν  αὐτῷ.  57   καθὼς  ἀπέστειλεν  με  ὁ  ζῶν  πατὴρ  καγὼ  ζῶ  διὰ  τὸν  πατέρα  καὶ  ὁ  τρώγων  με  κακεῖνος  ζήσει  δι’  ἐμέ.  58   οὗτος  ἐστιν  ὁ  ἄρτος  ὁ  ἐξ  οὐρανοῦ  καταβάς,  οὐ  καθὼς  ἔφαγον  οἱ  πατέρες  καὶ  ἀπέθανον  ὁ  τρώγων  τούτον  τὸν  ἄρτον  ζήσει  εἰς  τὸν  αἰώνα.  59   Ταῦτα  εἶπεν  ἐν  συναγωγῇ  διδάσκων  ἐν  Καφαρναούμ. 
   60   Πολλοὶ  οὖν  ἀκούσαντες  ἐκ  τῶν  μαθητῶν  αὐτοῦ  εἶπαν·  σκληρός  ἐστιν  ὁ  λόγος  οὗτος·  τίς  δύναται  αὐτοῦ  ἀκούειν;  61   εἰδὼς  δὲ  ὁ  Ἰησοῦς  ἐν  ἑαυτῷ  ὅτι  γογγύζουσιν  περὶ  τούτου  οἱ  μαθηταὶ  αὐτοῦ  εἶπεν  αὐτοῖς·  τοῦτο  ὑμᾶς  σκανδαλίζει;  62   ἐὰν  οὖν  θεωρῆτε  τὸν  υἱὸν  τοῦ  ἀνθρώπου  ἀναβαίνοντα  ὅπου  ἦν  τὸ  πρότερον;  63   τὸ  πνεῦμα  ἐστιν  τὸ  ζῳοποιοῦν,  ἡ  σὰρξ  οὐκ  ὠφελεῖ  οὐδέν·  τὰ  ῥήματα  ἃ  ἐγὼ  λελάληκα  ὑμῖν  πνεῦμα  ἐστιν  καὶ  ζωή  ἐστιν.  64   ἀλλ’  εἰσὶν  ἐξ  ὑμῶν  τινες  οἳ  οὐ  πιστεύουσιν.  ᾒδει  γὰρ  ἐξ  ἀρχῆς  ὁ  Ἰησοῦς  τίνες  εἰσὶν  οἱ  μὴ  πιστεύοντες  καὶ  τίς  ἐστιν  ὁ  παραδώσων  αὐτόν.  65   καὶ  ἔλεγεν  διὰ  τοῦτο  εἴρηκα  ὑμῖν  ὅτι  οὐδεὶς  δύναται  ἐλθεῖν  πρός  με  ἐὰν  μὴ  ἡ  δεδομένον  αὐτῷ  ἐκ  τοῦ  πατρός. 


Many disciples depart from him.
   66   Ἐκ  τούτου  πολλοὶ  ἐκ  τῶν  μαθητῶν  αὐτοῦ  ἀπῆλθον  εἰς  τὰ  ὀπίσω  καὶ  ουκέτι  μετ’  αὐτοῦ  περιεπάτουν.  67   εἶπεν  οὖν  ὁ  Ἰησοῦς  τοῖς  δώδεκα·  μὴ  καὶ  ὑμεῖς  θέλετε  ὑπάγειν; 


Peter confesses him.
68   ἀπεκρίθη  αὐτῷ  Σίμων  Πέτρος·  κύριε,  πρὸς  τίνα  ἀπελευσόμεθα;  ῥήματα  ζωῆς  αἰωνίου  ἔχεις,  69   καὶ  ἡμεῖς  πεπιστεύκαμεν  καὶ  ἐγνώκαμεν  ὅτι  σὺ  εἶ  ὁ  ἅγιος  τοῦ  θεοῦ. 


Judas is a devil.
70   ἀπεκρίθη  αὐτοῖς  ὁ  Ἰησοῦς·  οὐκ  ἐγὼ  ὑμᾶς  τοὺς  δώδεκα  ἐξελεξάμην;  καὶ  ἐξ  ὑμῶν  εἷς  διάβολος  ἐστιν.  71   ἔλεγεν  δὲ  τὸν  Ἰούδαν  Σίμωνος  Ἰσκαριώτου·  οὗτος  γὰρ  ἔμελλεν  παραδιδόναι  αὐτὸν  εἷς  ἐκ  τῶν  δώδεκα. 
<< John 6 >>
Biblos Greek and Hebrew Study Bible © 2010 Biblos.com
Online Parallel Bible