צפניה

צפנ1

1 דאָס דבר-ה' וואָס איז געווען צו צפניָה בּן כּוּשִי, בּן גדַליָה, בּן אַמַריָה, בּן חִזקִיָהן, אין די יְמֵי יֹאשִיָהו בּן אָמוֹנען, מלך יהודה. 2 הסיף [סוף] וועל איך הסיף [סוף] כּל פוּן פּני האדמה, אמר ה'. 3 איך וועל הסיף [סוף] אדם און בהמה, איך וועל הסיף [סוף] די עוֹף הַשָמָיִם, און די פישן פוּן ים, און די מכשלות [מכשלה] אין איינעם מיט די רשָעים; און איך וועל כרת דעם אדם פוּן פּני האדמה, אמר ה'. 4 און איך וועל נטה מייַן יָד אויף יהודה, און אויף כּל יושבי ירושלים, און איך וועל כרת פוּן דעם מקוֹם הזה דעם שְאָר הַבַּעַל, דעם שֵם פוּן די כּמרים [כֹּמֶר] מיט די כֹּהנים; 5 און די וואָס שחה זיך אויף די גָּג צו דעם צָבָא הַשָמַיִם, און די וואָס אי זיי שחה זיך און שבע צו ה', און אויך זיי שבע בּייַ מַלכָּם; 6 און די וואָס נסוג [סוג] פוּן הינטער ה', און וואָס בקש נישט ה', און דרש זיך נישט אויף אים. 7 הַס! פאַר אֲדֹנָי ה'! וואָרעם קָרוֹב איז דער יוֹם ה', וואָרעם ה' האָט כון זבח, ער הקדיש זייַנע בּארוּפן . 8 און עס וועט זייַן אין דעם יוֹם זבח ה', וועל איך זיך פקד מיט די שׂרים, און מיט דעם בני המלך, און מיט אַלע וואָס לבש זיך אין מלבּוּש נָכְרִי. 9 און איך וועל זיך פקד אין יום ההוא מיט אַלע וואָס דלג איבערן מִפְתָּן , וואָס מלא דאָס בּית פוּן זייער אדֹנים מיט חמס און מרמה . 10 און אין יום ההוא, אמר ה', וועט זייַן קוֹל צעקה פוּן דעם פישטויער, און יללה פוּן מִשְנֶה, און אַ שֶבֶר גדול פוּן די גבעה. 11 ילל, איר יושבי הַמַכתֵש, וואָרעם נדמה [דמה] איז דאָס כּל עם כּנען, כרת געוואָרן כּל נָטִיל מיט כֶּסֶף. 12 און עס וועט זייַן אין יענער צייַט, וועל איך חפּשׂ ירושלים מיט נֵר, און איך וועל זיך פקד מיט די אנשים וואָס קפא אויף זייערע שֶמֶר, וואָס אמר אין זייער לֵב: נישט יטב קען ה' און נישט רעע. 13 און זייער חֵיל וועט זייַן צו מְשִסָּה, און זייערע בּתּים צו שממה; און זיי וועלן בנה בּתּים, און נישט ישב, און נטע כּרמים, און נישט שתה זייער ווייַן. 14 קָרוֹב איז דער יום הגדול ה', קָרוֹב און מהר מאֹד; קוֹל פון יוֹם ה'! מַר צרח דעמאָלט דער גִבּוֹר. 15 יוֹם עֶבְרָה איז יוֹם ההוּא, אַ יוֹם צרה און מְצוּקָה, אַ יוֹם שֹׁאָה און משוֹאָה, אַ יוֹם חושך און אֲפֵלָה, אַ יוֹם עָנָן און עֲרָפֶל, 16 אַ יוֹם שופר און תרוּעה אַקעגן די ערים בּצֻרוֹת, און אַקעגן די פִנּוֹת [פִּנָה] גָבֹהַּ. 17 און איך וועל צרר מאכן די אדם, און זיי וועלן הלך ווי עִוְרִים, ווייַל זיי האָבּן צו ה' חטא; און זייער דָּם וועט שפך ווערן ווי עָפָר, און זייער לְחוּם ווי גָּלָל. 18 אַפילו זייער כֶּסֶף, אַפילו זייער זָהָב, וועט זיי נישט קענען נצל אין יוֹם עֶבְרָה ה'; און אין דעם אֵש פוּן זייַן קִנְאָה וועט אכל ווערן די כּל הָאָרֶץ, וואָרעם אַ כָּלָה, אַ נִבְהַל, וועט ער עשׂה פוּן כּל יושבי הָאָרֶץ.