תהלים56

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ, אויף יוֹנה פון אֵלֶם רחוֹקים; פוּן דָוִדן אַ מִכתָם, ווען די פלִשתים האָבּן אים אחז אין גַת. 2 חנן מיך, אלוקים, וואָרעם שאף וויל מיך אֱנוֹש; לחם כּל הַיוֹם ער מיך לחץ. 3 שאף ווילן מיך מייַנע שוֹרֵר כּל הַיוֹם, יאָ רבּים, דוּ מרוֹם, לחם אויף מיר. 4 דעם יוֹם וואָס איך האָבּ ירא, בטח איך מיך אויף דיר. 5 אויף אלוקים וואָס זייַן דבר טוּ איך הלל , אויף אלוקים האָבּ איך מיך בּטח, איך האָבּ נישט קיין ירא; וואָס קען בָּשָׂר מיר עשׂה? 6 כּל הַיוֹם עצב זיי מייַנע דברים, אַלע זייערע מחשבות זייַנען צו רע אויף מיר. 7 זיי גור, זיי צפן, זיי זייַן שומר איבּער מייַנע עָקֵב, אַזוי ווי זיי קוה אויף מייַן נפש . 8 עַל אָוֶן פלט זיי? אין אַף די עמים הוֹרֵד [ירד], אָ אלוקים. 9 האָסט ספר מייַן נוֹד, שׂים מייַן דִמְעָה אין דייַן נֹאד; פאַרוואָר, זיי זייַנען אין דייַן סִפְרָה. 10 דעמאָלט וועלן מייַנע פייַנט זיך שוב אַהינטער אין דעם יוֹם וואָס איך וועל קרא; דאָס ידע איך אַז אלוֹקים איז פאַר מיר. 11 אויף אלוקים וואָס [זייַן] דבר איך הלל, אויף ה' וואָס [זייַן] דבר איך הלל, 12 אויף אלוקים האָבּ איך מיך בּטח, איך האָבּ נישט קיין ירא; וואָס קען אָדָם מיר עשׂה? 13 דיין נדרים זענען אויף מיר, אָ אלוקים; איך וועל שלם תוֹדָה צו דיר; 14 וואָרעם האָסט נצל געווען מייַן נפש פוּן מות , פאַרוואָר, מייַנע רגלים פוּן דְחִי, כדי צו הלך פאַר אלוקים אין דעם אוֹר החיּים.