תהלים41

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ; מזמור פוּן דָוִדן. 2 אֲשְרֵי צו דעם וואָס שׂכל אויפן דַּל! אין יוֹם רָעָה וועט אים ה' מלט. 3 ה' וועט אים שמר אוּן אים חיה, אוּן ער וועט זייַן אשר אין אֶרֶץ; אוּן וועסט אים נישט נתן צו דעם נפש פוּן זייַנע פייַנט. 4 ה' וועט אים סעד אויפן קראַנקן בעט; אין אַלע זייַן מִשְכָּב דו הפך פון זייַן חֳלִי. 5 איך אמר: ה', חנן מיך, רפא מייַן נפש , וואָרעם איך האָבּ חטא צו דיר. 6 מייַנע פייַנט אמר רַע וועגן מיר: ווען וועט ער מות, אוּן שְמוֹ זאָל אבד! 7 אוּן אַז עמעצער בוא ראה, דבר ער שָוְא, זייַן לֵב קבץ אין זיך אָוֶן; יצא ער אין חוּץ, דבר ער דערפון. 8 התלחש זיך אויף מיר אַלע מייַנע שָונאים, זיי חשב וועגן מיר רָעָה קעגן מיר: 9 אַ דבר בְּלִיַּעַל איז יצק אויף אים, אוּן ווי ער האָט זיך שכב, וועט ער מער נישט קום . 10 אַפילו מייַן אִיש שלוֹם וואָס איך האָבּ מיך בטח אויף אים, דער וואָס אכל מייַן לֶחֶם, גדל אויף מיר עקב . 11 אָבּער דוּ ה' חנן מיך, אוּן קום מיך, אוּן לאָמיך זיי שלם. 12 דערמיט וועל איך ידע אַז דוּ חפץ מיך, וואָס נישט רוע וועט מייַן פייַנט איבּער מיר. 13 אוּן איך אין מייַן תֹּם וועסטו מיך תמךְ, אוּן וועסטו מיך נצב פאַר דיר לעולם. 14 ברך ה' אֱלֹקָי ישׂראל פוּן לעולם אוּן עַד הָעוֹלָם. אָמֵן אוּן אָמֵן!