תהלים42

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ; אַ משׂכּיל פוּן די בְּנֵי קֹרַח. 2 ווי אַיָּל ערג נאָך אָפִיק מַיִם, אַזוי ערג מייַן נפש נאָך דיר, אלוקים. 3 מייַן נפש צמא נאָך אלוקים, נאָך א-ל ח' : ווען וועל איך בוא, אוּן זיך ווייַזן פאַר אלוקים? 4 מייַן דִמְעָה איז געוואָרן מייַן לֶחֶם יוֹמָם וָלַיְלָה, אַז מע אמר מיר כּל היוֹם: אַוווּ איז אֱלֹקֶיךָ? 5 דאָס איך זכר, אוּן שפך מייַן נפש אין מיר: ווי איך פלעג עבר מיט סךְ, זיי דדה צום בּית אלוקים, מיט אַ קוֹל פוּן רִנָּה אוּן תוֹדָה, אַ המוֹן חגג. 6 וואָס בּיסטוּ השתוחח מייַן נפש , אוּן טוּסט המה אין מיר? יחל צו אלוקים, וואָרעם איך וועל אים נאָך ידה פאַר דער יְשוּעוֹת פוּן זייַן פנים. 7 אֱלֹקָי, מייַן נפש איז שחח אין מיר, וואָרעם איך דיך זכר, פוּן ירדן-אֶרֶץ אוּן די חרמוֹנים, פוּן הַר מִצער. 8 תהָום צו תהָום קרא אין דעם קוֹל פוּן דייַנע צנּוֹר; אַלע דייַנע מִשְבָּר אוּן דייַנע גַּל זייַנען עבר אויף מיר. 9 יוֹמָם צוה ה' זייַן חֶסֶד, אוּן בלָיְלָה איז זייַן שירה מיט מיר, אַ תפילה צו אֵ-ל חַיָּי. 10 איך אמר צו אֵ-ל מייַן סלע: לָמָּה האָסטו מיך שכח? לָמָּה מוז איך קדד הלך פוּן וועגן דער לחץ פוּן אוֹיֵב? 11 מיט רֶצַח אזש אין מייַנע עצמוֹת חרף מיך מייַנע פייַנט, אַז זיי אמר צו מיר כּל היוֹם: אַוווּ איז אֱלֹקֶיךָ? 12 וואָס בּיסטוּ שחח מייַן נפש , אוּן וואָס טוּסטוּ המה אין מיר? יחל צו אלוקים, וואָרעם איך וועל אים נאָך ידה די ישוּעֹת פוּן מייַן פנים, אוּן אֱלֹקָי.