תהלים39

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ, פאַר ידותון; מזמור פוּן דָוִדן. 2 איך האָבּ אמר: איך וועל זייַן שומר איבּער מייַנע דרכים פוּן צו חטא מיט מייַן לשוֹן; איך וועל שמר אַ מחסוֹם אויף מייַן פֶּה, בעת דער רשע איז פאַר מיר. 3 איך בין נאלם [אלם] דּוּמִיָּה געווען, איך האָבּ חשה, אָן טוֹב, אוּן מייַן כְאֵב איז געווען נעכר [עכר]. 4 איז מייַן לֵב אין מיר חמם געוואָרן אין מייַן קרב; אין מייַן הָגִיג אן אֵש בער; האָבּ איך דבר מיט מייַן לשוֹן: 5 לאָז מיך ידע, ה', מייַן סָוף, אוּן די מדה פוּן מייַנע ימים, וואָס זי איז, לאָמיך ידע ווי חָדֵל איך בין. 6 הנה, ווי אַ טֶפַח האָסטו נתן מייַנע ימים, אוּן מייַן חֶלֶד איז ווי גאָרנישט קעגן דיר; פאַרוואָר, כָּל הֶבֶל איז כָּל אָדָם נצב. סֶלָה. 7 בּלויז ווי אַ צֶלֶם הלך אום איש, בּלויז הֶבֶל המה זיי; ער צבר, אוּן ער ידע נישט ווער דאָס וועט אסף. 8 אוּן אַצונד, וואָס זאָל איך קוה, אֲדֹנָי? מייַן תּוֹחֶלֶת, ער איז אויף דיר. 9 זייַ מיך נצל פוּן אַלע מייַנע פְּשָעִים ; זאָלסט מיך נישט שׂים צום חרפה פוּן דעם נָבָל. 10 איך בין אלם, איך פתח נישט מייַן פֶּה , וואָרעם דוּ האָסט עס עשׂה . 11 סור פוּן מיר דייַן נגע , פוּן דעם תִגְרָה פוּן דייַן יָד ווער איך כלה. 12 וואָלסטו מיט תוכחת דו יסר דעם איש פאַר עָוֹן ! אָבּער מאַכסט מסה ווי עָש זייַן חמד. בּלויז אַ הֶבֶל איז כָּל אָדָם. סֶלָה. 13 שמע צו מייַן תפילה, ה', אוּן מייַן שועה הֶאֶזִין [אזן]; אויף מייַן דִמְעָה זאָלסטו נישט חרש; וואָרעם אַ גֵר בין איך בּייַ דיר, אַ תּוֹשָב ווי אַלע מייַנע אבות. 14 השעה [שעה] אַוועק פוּן מיר, אוּן לאָמיך זיך הבליג [בלג], בְּטֶרֶם איך וועל הלך אוּן מער נישט זייַן.