תהלים17

1 אַ תפילה פוּן דָוִדן. שמע, ה', צֶדֶק, קשב צו מייַן רִנָּה, האזין [אזן] מייַן תפילה פוּן ליפן אָן מִרְמָה . 2 פוּן פאַר דיר זאָל מייַן מִשְפָּט יצא, דייַנע אויגן זאָלן חזה זאכן וואָס זענען ישרים. 3 האָסט בּחן מייַן לֵב, האָסט פקד בּייַ לָיְלָה, האָסט מיך צרף, אוּן נישט מצא; איך זמם אַז מייַן פֶּה וועט נישט עובר. 4 אין פעלּוֹת פוּן אדם, האָבּ איך, לויטן דבר פוּן דייַנע ליפן, מיך שוֹמר פוּן די ארחות פוּן דעם פָּרִיץ. 5 מייַנע טריט האָבּן זיך תמךְ אָן דייַנע מעגל, נישט נמוט [מוט] האָבּן זיך מייַנע פַעַם. 6 איך האָבּ דיך קרא, וואָרעם דוּ וועסט מיר ענה, אֵ-ל; נטה דייַן אֹזֶן צו מיר, שמע צו מייַן אִמְרָה. 7 הפלה [פלה] דייַנע חסדים, דוּ מוֹשִיעַ פון די וואָס חסה זיך פוּן מתקוֹממים אין דייַן ימין . 8 זייַן שומר איבּער מיך ווי אִישוֹן פוּן אויג, אין צל פוּן דייַנע כּנפים [כנף] זאָלסטו מיך סֵתֶר 9 פוּן די רשָעים וואָס שדד מיך, מייַנע שָונאים אום נפש וואָס הקיף [נקף] מיך אַרום. 10 זייער פעט [לֵב] האָבּן זיי סגר, מיט זייער פֶּה דבר זיי מיט גֵאוּת. 11 אויף אונדזער אַשֻּר האָבּן זיי אַצונד אונדז סבב, זייערע אויגן שית זיי אָן אונדז צו נטה צו הָאָרֶץ. 12 ער איז דִמְיֹן צו אַן אַרְיֵה וואָס כסף צו טרף, אוּן צו אַ כְּפִיר וואָס ישב אין מִסְתָּרִים [מִסְתָּר]. 13 קוּם! ה', קדם אים, הכריע [כרע] אים, פלט מייַן נפש פוּן דעם רשע מיט דייַן חֶרֶב, 14 פוּן מתים [מת], ה', מיט דייַן יָד, פוּן מתים [מת] פוּן דער חֶלֶד, וואָס זייער חלק איז בּייַם חַיּים, אוּן מיט דייַן צָפִין [צָפוּן] מלא זייער בֶּטֶן; שׂבע זייַנען זייערע בָּנִים, אוּן זיי נוח זייער יתר צו זייערע עוללים [עוֹלֵל]. 15 איך אָבּער וועל חזה דייַן פנים אין צֶדֶק, איך וועל מיך שׂבע אויפן קיץ מיט דייַן תְמוּנָה.