תהלים16

1 אַ מִכתָם פוּן דָוִדן. שמר מיך, אֵ-ל, וואָרעם איך האָבּ מיך חסה אין דיר. 2 האָסט אמר צו ה': אֲדֹנִי בּיסטוּ, אָן דיר איך האָבן גאָרנישט טוט. 3 די קְדוֹשים וואָס זייַנען אויף הָאָרֶץ, זיי זייַנען די אדּירים וואָס אַלע מייַן חֵפֶץ איז צו זיי. 4 זאָלן מערן זייערע עַצֶּבֶה די וואָס מהר אַהֵר; איך וועל נישט הסּיך [נסך] זייערע נֶסֶךְ פוּן דָּם, אוּן נישט נשׂא זייערע שְמוֹת אויף מייַנע ליפן. 5 ה' איז מייַן מִנָת חלק אוּן מייַן כוֹס; דוּ תּוֹמִיךְ [תמך] אויף מייַן גורל. 6 חבלים [חבל] זייַנען מיר נפל נָעים, יאָ, אַ שפר נחלה איז מיר אנגעקוּמען. 7 איך ברך ה', וואָס ער האָט מיר יעץ, יאָ, אין די לילוֹת האָבּן מיך מייַנע כִּלְיָה יִסַּר. 8 איך שוה ה' פאַר מיר תמיד, וואָרעם אַז ער איז בּייַ מייַן ימין , וועל איך נישט נמוט [מוט]. 9 דעריבּער איז שׂמח מייַן לֵב, אוּן גיל מייַן כּבוֹד, אויך מייַן בָּשָׂר שכן אין בֶּטַח. 10 וואָרעם וועסט נישט עזב מייַן נפש צו שְאוֹל, וועסט נישט נתן דייַן חסיד צו ראה שחת .
11 וועסט מיך מאַכן ידע דעם אֹרַח חַיּים; שׂבע שׂמחות איז פאַר דייַן פנים, נעמות [נעים] אין דייַן ימין נֵצַח.