תהלים140

1 פאַר דעם מְנַצֵּחַ; מזמור פוּן דָוִדן. 2 חלץ מיך ה' פוּן דעם אדם רע, פוּן איש חמסים זאָלסטו מיך נצר; 3 די וואָס חשב רָעוֹת אין לֵב, כּל יוֹם גור זיי מלחמות. 4 זיי שאַרפן זייער לשוֹן ווי אַ נָחָש , חֵמָה פוּן אַן עַכְשוּב איז אונטער זייערע ליפן. סֶלָה. 5 זייַן שומר איבּער מיך, ה', פוּן די ידים פוּן דעם רָשע, פוּן דעם איש חמסים זאָלסטו מיך נער; די וואָס חשב צו דחה מייַנע פעם. 6 די גֵּאֶה האָבּן מיר אַ פַּח טמן, אוּן חֶבֶל, זיי האָבּן פרשׂ אַ רֶשֶת לעבּן מַעְגָּל, מוֹקֵש האָבּן זיי מיר שׂית. סֶלָה. 7 איך אמר צו ה': אֵ-לי ביסט דוּ; אזן, ה', דעם קוֹל פוּן מייַנע תַחֲנוּן. 8 ה' אֲדֹנָי, די עֹז פוּן מייַן יְשוּעָה, האָסט סכך מייַן קאָפּ אין יוֹם נֶשֶק; 9 זאָלסט נישט נתן , ה', די מַאֲוַי פוּן דעם רָשע, זייַן זָמָם זאָלסטו נישט לאָזן הפיק [פוּק], אַז זיי זאָלן זיך רום. סֶלָה. 10 דאָס רֹאש פוּן מייַנע אַרוּמרינגלער, דאָס עמל פוּן זייערע ליפן זאָל זיי אַליין כסה. 11 זאָלן מוט אויף זיי גַּחֶלֶת, אין אֵש זאָל ער זיי נפל, אין מַהֲמֹרָה, אַז זיי זאָלן נישט קום . 12 דער אִיש לָשוֹן זאָל נישט כון אויף הָאָרֶץ, דעם איש חמס רע, אים זאָל ער צוד צו מַדְחֵפָה. 13 איך ידע אַז ה' וועט עשׂה דאָס דִּין פוּן דעם עָנִי, די מִשְפָּט פוּן די אֶביֹּנִים. 14 פאַרוואָר, די צדיקים וועלן ידה דייַן שֵם, די יְשָרִים וועלן ישב פאַר דייַן פנים.