תהלים106

1 הלל יָ-הּ. ידה צו ה', וואָרעם ער איז טוֹב, וואָרעם לְעוֹלָם איז זייַן חֶסֶד. 2 ווער קען מָלַל די גבורות ה'? אָדער השמיע [שמע] זייַן אַלע תהלה? 3 אשרי די וואָס זייַן שומר איבּער מִשְפָּט, דעם וואָס עשׂה צדקה אין כּל עֵת. 4 זכר מיך, ה', ווען דוּ אין רצוֹן דערבאַרענען זיך דייַן עם , פקד מיך אין דייַן ישוּעה; 5 כדי איך זאָל ראה דאָס טוֹבה פוּן דייַנע אויסדערוויילטע , כדי זיך שׂמח אין דער שׂמחה פוּן דייַן גּוֹי, כדי זיך הלל אין איינעם מיט דייַן נחלה. 6 מיר האָבּן חטא אַזוי ווי אבוֹתֵינוּ, מיר האָבּן עוה, מיר האָבּן רשע. 7 אבוֹתֵינוּ אין מצרַיִם האָבּן נישט שׂכל דייַנע נפלאות, זיי האָבּן נישט זכר אָן דייַנע רֹב חסדים, אוּן האָבּן מרה בּייַם ים, בּייַם ים-סוף. 8 אָבּער ער האָט זיי ישע פוּן שמוֹ וועגן, כדי צו לאָזן ידע זייַן גבורה. 9 אוּן ער האָט גער אויפן ים-סוף, אוּן ער איז געוואָרן חרב, אוּן ער האָט זיי הלך דורך די תּהָומען ווי דורך אַ מִדְבָּר. 10 אוּן ער האָט זיי ישע פוּן דעם יָד שׂוֹנֵא, אוּן זיי גאלפוּן דער יָד פוּן פייַנט. 11 אוּן מַיִם האָבּן כסה זייערע דריקער, נישט אֶחָד פוּן זיי איז יתר. 12 אוּן זיי האָבּן אמן אין זייַנע דברים, זיי האָבּן שיר זייַן תהלה. 13 מהר האָבּן זיי שכח זייַנע מעשׂים; זיי האָבּן נישט חכה אויף זייַן עצה. 14 אוּן זיי האָבּן אוה תֲּאֲוָה אין דער מדבר, אוּן נסה אֵ-ל אין דער ישימוֹן. 15 אוּן ער האָט זיי נתן זייער שְאֵלָה, אָבּער ער האָט שלח רָזוֹן אין זייער נפש. 16 אוּן זיי האָבּן זיך מקנא געווען אָן משהן אין מַחֲנֶה, אוּן אָן אַהרֹן דעם קָדוֹש פון ה'. 17 האָט אֶרֶץ זיך פתח, אוּן בָּלַע דָתָנען, אוּן כסה דאָס עֵדָה פון אַבירָמען. 18 אוּן אֵש האָט זיך בער אין זייער עֵדָה , לֶהָבָה האָט להט די רשָעים. 19 זיי האָבּן עשׂה אַן עֵגֶל אין חורב, אוּן זיך שחה צו אַ מַסֵּכָה. 20 אוּן זיי האָבּן הֵמִיר [מור] זייער כבוד אויף דער תַּבְנִית פוּן אַ שוֹר וואָס אכל עֵשֶׂב . 21 זיי האָבּן שכח אֵ-ל זייער מוֹשִיעַ, וואָס האָט עשׂה גדֹלוֹת אין מצרַיִם, 22 נפלאות אין אֶרֶץ חָם, נוֹרָאוֹת בּייַם ים-סוף. 23 אוּן ער אמר ער האָט געוואָלט זיי שמד, לוּלֵי נישט משה זייַן בָּחִיר וואָלט זיך עמד פאַר אים אין דעם פֶרֶץ, צו שוב זייַן חֵמָה פוּן שחת. 24 אוּן זיי האָבּן מאס דאָס אֶרֶץ חֶמְדָּה , נישט אמן אין זייַן דבר. 25 אוּן זיי האָבּן רגן אין זייערע אוהלים, נישט שמע צו דעם קוֹל ה'. 26 אוּן ער האָט נשׂא זייַן יָד וועגן זיי, זיי צו מאַכן נפל אין דער מדבר, 27 אוּן צו מאַכן נפל זייער זֶרַע צווישן די גּוֹיִם, אוּן זיי זרה אין די ארצוֹת. 28 אוּן זיי האָבּן זיך נצמד [צמד] אָן דעם בַּעַל פוּן פְּעוֹר, אוּן אכל זבח צו מתים. 29 אוּן זיי האָבּן כעס מיט זייערע מעללים, אוּן אַ מגפה האָט פרץ צווישן זיי. 30 אוּן פינחס איז עמד, אוּן האָט פלל אוּן די מגפה איז עצר געוואָרן. 31 אוּן עס איז אים חשב געוואָרן פאַר צדקה, אויף דָור-דורות עַד עוֹלָם. 32 אוּן זיי האָבּן קצף בּייַ מֵי מריבה, אוּן משהן איז געשען רעע פוּן וועגן זיי; 33 וואָרעם זיי האָבּן מרה זייַן רוּחַ פון אים [ה'], אוּן ער האָט זיך בטא מיט זייַנע ליפן. 34 זיי האָבּן נישט שמד די עמים, אַזוי ווי ה' האָט זיי אמר. 35 אוּן זיי האָבּן זיך ערב מיט די גּוֹיִם, אוּן זיך למד זייערע מעשׂים. 36 אוּן זיי האָבּן עבד זייערע עצבים [עצב], וואָס זייַנען געוואָרן אַ מוֹקֵש פאַר זיי. 37 אוּן זיי האָבּן זבח זייערע בָּנִים אוּן זייערע בָּנוֹת צו די שֵדים [שֵד], 38 אוּן האָבּן שפך דָּם נָקִי, דאָס דָּם פוּן זייערע בָּנִים אוּן זייערע בָּנוֹת, וואָס זיי האָבּן זבח צו די עצבים [עצב] פוּן כּנַעַן; אוּן הָאָרֶץ איז חנף געוואָרן דורך דמים. 39 אוּן זיי זייַנען געוואָרן טמא דורך זייערע מעשׂים, אוּן זנה געוואָרן אין זייערע מעללים. 40 אוּן דער אף ה' האָט חרה אויף זייַן עם , אוּן ער האָט תעב זיין נחלה. 41 אוּן ער האָט זיי נתן אין דער יָד פוּן די גּוֹיִם, אוּן זייערע שָונאים האָבּן משל איבּער זיי. 42 אוּן זייערע פייַנט האָבּן זיי לחץ, אוּן זיי זייַנען כנע געוואָרן אונטער זייער יָד. 43 פעמים רבּות פלעגט ער זיי נצל זייַן, אָבּער זיי פלעגן מרה אין זייער עצה, אוּן זייַנען מכך אין זייער עָוֹן . 44 אוּן ער האָט ראה זייער צר, ווען ער האָט שמע זייער רנה. 45 אוּן ער האָט זיי זכר זייַן בְּרִית, אוּן זיך נחם לויט זייַן חֶסֶד רֹב. 46 אוּן ער האָט זיי נתן רחמים בּייַ אַלע זייערע פאַנגער. 47 הוֹשִיעֵנוּ, ה' אֱלֹקֵינוּ, אוּן קבץ אונדז אַיין פוּן די גּוֹיִם, צו ידה דייַן שֵם קדש, זיך צו שבח מיט דייַן תהלה. 48 ברך ה' אֱלֹקָי ישׂראל מִן הָעוֹלָם אוּן עַד הָעוֹלָם, אוּן זאָל דאָס כּל הָעָם אמר: אָמֵן! הלל יָ-הּ.