תהלים105

1 ידה צו ה', קרא שמוֹ , לאָזט ידע צווישן די עַמִּים זייַנע עלילות. 2 שיר צו אים, זמר צו אים, שׂיח פוּן אַלע זייַנע נפלאוֹת. 3 הלל אייַך מיט זייַן שֵם קדש; זאָל זיך שׂמח דאָס לֵב פוּן די וואָס בקש ה'. 4 דרש ה' אוּן זייַן עֹז, בקש זייַן פנים תמיד. 5 זכר זייַנע נפלאות וואָס ער האָט עשׂה זייַנע מֹפתים , אוּן די משפטים פוּן זייַן פֶּה, 6 איר זֶרַע פוּן אברהם זייַן עֶבֶד, איר בְּנֵי יעקב, זייַנע אויסדערוויילטע . 7 ער איז ה' אֱלֹקֵינוּ, איבּער כּל הָאָרֶץ זייַנען זייַנע משפטים. 8 ער זכר לְעוֹלָם זייַן בְּרִית, דאָס דבר וואָס ער האָט צוה אויף 1000 דורות ; 9 וואָס ער האָט כרת מיט אברהמען , אוּן זייַן שבועה צו יצחקן . 10 אוּן ער האָט עס עמד פאַר אַ חוק צו יעקב, פאַר אַ בְּרִית עוֹלָם צו ישׂראל, 11 אַזוי צו אמר: דיר וועל איך נתן אֶרֶץ כּנַעַן, דעם חֶבֶל פוּן אייַער נחלה. 12 אַז איר זייַט געווען מְתֵי [מַת] מִסְפָּר, מעט אוּן גרים [גור] דערין, 13 אוּן זיי זייַנען הלך פוּן גּוי צו גּוי, אוּן פוּן מַמְלָכָה צו אַן אַנדער עַם, 14 האָט ער נישט געלאָזן אָדָם זיי עשק, אוּן האָט יכח מלכים וועגן זיי: 15 איר זאָלט נישט נגע מייַנע משיחים, אוּן מייַנע נביאים זאָלט איר נישט רעע. 16 אוּן ער האָט קרא רָעָב אויפן הָאָרֶץ, כּל מַטֵה לֶחֶם האָט ער שבר. 17 ער האָט זיי פאַרויס שלח אן איש: פאַר אַן עֶבֶד איז מכר געוואָרן יוסף. 18 מע האָט ענה אין כֶּבֶל זייַן רגל, אין בּרזל איז געוואָרן זייַן נפש; 19 בּיז דער עֵת וואָס זייַן דבר איז געשען, האָט דער אִמְרָה פוּן ה' אים צרף. 20 דער מלך האָט שלח אוּן אים נתר געלאָזט, דער מֹשֵׁל פוּן עַמִים אוּן אים פתח. 21 ער האָט אים שׂים פאַר אָדוֹן איבּער זייַן בּית, אוּן פאַר מֹשֵׁל איבּער אַלע זייַן קִנְיָן, 22 צו אסר זייַנע שׂרים לויט זייַן נפש, אוּן זייַנע זקנים זאָל ער חכם. 23 אוּן ישׂראל איז בוא קיין מצרַיִם. אוּן יעקב האָט זיך גור אין אֶרֶץ חָם. 24 אוּן ער האָט הפרה [פרה] מְאֹד זייַן עם , אוּן זיי העצים [עצם] פוּן זייערע דריקער. 25 ער האָט הפך זייער לֵב שׂנא צו האָבּן זייַן עם , זיך צו התנכּל [נכל] אַקעגן זייַנע עבדים. 26 ער האָט שלח משה זייַן עֶבֶד, און אהרֹנען וועמען ער האָט בחר. 27 האָבּן זיי שׂים צווישן זיי די זאכן פוּן זייַנע אֹתוֹת , אוּן מֹפתים אין אֶרֶץ חָם . 28 ער האָט שלח חֹשֶךְ אוּן חֹשֶךְ געמאַכט; אוּן זיי האָבּן נישט מרה זייַן דבר. 29 ער האָט הפך זייערע מַיִם צו דָּם, אוּן האָט מות זייערע דָּג. 30 זייער אֶרֶץ האָט שרץ צפרדעים, בּיז אין די חדרים פוּן זייערע מלכים. 31 ער האָט אמר, אוּן אַ עָרֹב כֵּן איז בוא אין זייער כּל גְּבוּל. 32 ער האָט נתן זייערע גשמים בָּרָד, אֵש לֶהָבָה אין זייער אֶרֶץ. 33 אוּן ער האָט נכה זייער גֶּפֶן אוּן זייער תְּאֵנָה , אוּן שבר די עֵץ פוּן זייער גְּבוּל. 34 ער האָט אמר, אוּן אַרְבֶּה איז בוא אוּן יֶלֶק אָן מִסְפַּר; 35 אוּן ער האָט אכל כּל עֵשֶׂב אין זייער אֶרֶץ, אוּן אכל די פְּרִי פוּן זייער אדמה. 36 אוּן ער האָט נכה כּל בכור אין זייער אֶרֶץ, די רֵאשִית פוּן אַלע זייער אוֹן. 37 אוּן האָט זיי יצא מיט כֶּסֶף אוּן זָהָב; אוּן נישט געווען צווישן זייַנע שבטים אַ כּוֹשֵל [כשל]. 38 מצרַיִם האָט זיך שׂמח מיט זייער יצא, וואָרעם זייער פחד איז נפל אויף זיי. 39 ער האָט פרשׂ אַן עָנָן צום מָסָךְ, אוּן אֵש צו אור בּייַ לָיְלָה. 40 מע האָט שאל, אוּן ער האָט געבּראכט שְׂלָו, אוּן מיט לֶחֶם פוּן שָמַיִם פלעגט ער זיי שׂבע. 41 ער האָט פתח אַ צוּר, אוּן מַיִם איז זוב, הלך ווי אַ נָהָר דורך די צִיָּה. 42 וואָרעם ער האָט זכר אָן זייַן דְּבַר קדש צו אברהם זייַן עֶבֶד. 43 אוּן ער האָט יצא זייַן עם מיט שָׂשׂוֹן, מיט רִנָּה זייַנע אויסדערוויילטע . 44 אוּן ער האָט זיי נתן די ארצוֹת פוּן די גּוֹיִם, אוּן די עמל פוּן די לְאֹם האָבּן זיי ירש; 45 כדי זיי זאָלן שמר זייַנע חֻקּוֹת, אוּן זייַנע תוֹרוֹת זאָלן זיי זייַן נצר איבּער. הלל יָ-הּ.