משלי8

1 פארוואר, חכמה קרא, אוּן תְּבוּנָה נתן איר קוֹל. 2 אויפן רֹאש פוּן די מרומים בּייַם דֶּרֶךְ, בּייַם צוּנויפקוּם פוּן שטעגן, האָט זי זיך נצב; 3 לעבן די שְעָרִים, בּייַם פֶּה פוּן קֶרֶת, בּייַם מְבוֹא אין די פתחים זי רָנַן
: 4 צו אייַך, אישים, קרא איך, אוּן מייַן קוֹל איז צו די בְּנֵי אָדָם. 5 איר פתאים [פתי], פאַרשטייט עָרְמָה, אוּן איר כּסילים, קריגט לֵב! 6 שמע! צו, וואָרעם נגידים וועל איך דבר אוּן די מִפְתָּה פוּן מייַנע ליפן וועט זייַן די מֵישָרִים. 7 וואָרעם מייַן חֵךְ וועט הנה אֶמֶת, אוּן רֶשַע איז די תוֹעֲבָה פוּן מייַנע ליפן. 8 מיט צֶדֶק זייַנען כּל אֵמֶר מייַן פֶּה; נישטא אין זיי נפתּל אוּן עִקֵש. 9 זיי אַלע זייַנען נְכֹחִים פאַרן פאַרשטאַנדיקן, אוּן ישרים פאַר די וואָס מצא דַּעַת. 10 לקח מייַן מוסר , אוּן נישט כֶּסֶף, אוּן דַּעַת איידער חָרוּץ נִבְחָר. 11 וואָרעם חכמה איז בּעסער פוּן פנינים, אוּן קיין חפצים זייַנען נישט שָוָה צו איר. 12 איך חכמה שכן מיט עָרְמָה, אוּן דַּעַת פוּן מְזִמָה איך מצא. 13 יראת ה' איז פייַנט האָבּן רָע; גֵּאָה אוּן גָאוֹן, אוּן דעם דֶּרֶךְ רָע, אוּן אַ פֶּה תַּהְפֻּכָה האָבּ איך פייַנט. 14 איך האָבּ עֵצָה אוּן תוּשִיָּה, איך בין בִּינָה, גבורה איז מייַן. 15 דורך מיר מלך מלכים, אוּן רֹזֵן חוקק צֶדֶק. 16 דורך מיר שׂרר די שׂרים, אוּן די נדיב, כּל שֹׁפְטֵי צֶדֶק. 17 איך האָבּ אהב מייַנע אֹהֵב, אוּן מייַנע שחר מצא מיך. 18 עשירות אוּן כּבוד זייַנען בּייַ מיר, הוֹן אוּן עָתֵק און צדקה. 19 מייַן פרי איז בּעסער פוּן חָרוּץ אוּן פוּן פַּז, אוּן מייַן תבוּאה פוּן כֶּסֶף נבחר. 20 אין דעם אֹרַח צְדָקָה הלך איך, אין בָּתוֹךְ די נְתִיבָה פוּן מִשְפָּט; 21 צו נחל יֵש די וואס אהב מיר, אוּן זייערע אוֹצרות זאָל איך מלא. 22 ה' האָט מיך קנה בְּרֵאשִית פוּן זייַן דֶּרֶךְ , קֶדֶם מִפְעָל מֵאָז. 23 פוּן עוֹלָם בין איך נסּךְ, פוּן אָנהייבּ, פוּן קַדְמָה-אֶרֶץ איז געווען. 24 ווען די תהומען זייַנען נאָך נישט געווען בין איך חול געוואָרן, ווען נישט געווען נאָך קיין מעין מיט מַיִם בּאַלאָדן. 25 איידער די הָרִים זייַנען הטבע געוואָרן, פאַר די גבעה, בין איך חול געוואָרן ; 26 ווען ער האָט נאָך נישט געהאַט עשׂה אֶרֶץ אוּן חוּצות, אוּן די ערשטע עפר פוּן דער תֵּבֵל. 27 ווען ער האָט כון די הימלען, בין איך געווען דערבּייַ; ווען ער האָט חקק אַ חוּג אויפן פּני תהָום; 28 ווען ער האָט אמץ די שחקים [שחק] פוּן אויבן, ווען ער האָט עזז די עינות [עין] פוּן תהָום, 29 ווען ער האָט שום דעם ים זייַן חק, אַז מַּיִם זאָלן נישט עבר זייַן פֶּה, ווען ער האָט חקק די מוֹסְדֵי אֶרֶץ, 30 איך בין געווען אצל אים ; אוּן איך בין געווען אַן אָמוֹן, איך בין שַעֲשֻעִים יוֹם יוֹם שׂחק פאַר אים כּל עֵת; 31 זיך שׂחק אויף זייַן תֵבֵל זיין ארץ, אוּן מייַן שַעֲשֻעִים געהאַט בּייַ די בְּנֵי אָדָם. 32 אוּן אַצונד, בָּנִים, שמע! מיר צו, אוּן אשרי צו די וואָס זייַן שומר איבּער מייַנע דֶרֶך. 33 שמע! צו מוסר , אוּן ווערט חָכָם, אוּן איר זאָלט נישט פָּרַע ווערן. 34 אשרי צו דעם אָדָם וואָס שמע מיר צו, צו שקד בּייַ מייַנע דְּלָתַיִם יוֹם יוֹם, לִשמֹר די מזוּזֹת פוּן מייַנע פתח! 35 וואָרעם דער וואָס מצא מיך, מצא חיּים, אוּן הפיק רָצון פוּן ה'. 36 אוּן דער וואָס חטא מיך, חמס זיין נפש, אַלע וואָס האָבּן מיך פייַנט האָבּן אהב מות .