משלי7

1 בְּנִי, זייַן שומר איבּער מייַנע אֵמֶר, אוּן מייַנע מצוה זאָלסטו צפן בּייַ דיר. 2 זייַן שומר איבּער מייַנע מצוה, כדי זאָלסט חיה, אוּן מייַן תוֹרָה, ווי דעם אִישוֹן פוּן דייַנע אויגן. 3 קשר זיי אָן אויף דייַנע אֶצְבַּע, כתב זיי אָן אויף דעם לוּחַ פוּן דייַן לֵב. 4 אמר צו חכמה: דוּ ביסט מייַן אֲחוֹת; אוּן בִּינָה זאָלסטו קרא מוֹדַע; 5 כדי זיי זאָלן דיך זיין שמר איבער פוּן דער אִשָּה זָרָה, פוּן דער נַכְרִיָּה וואָס איז חלק מיט אירע אֵמֶר. 6 וואָרעם דורכן חַלּוֹן פוּן מייַן בּית, דורך מייַן אֶשְנָב האָבּ איך נשקף [שקף]; 7 אוּן איך האָבּ ראה צווישן די פֶּתִי, געמערקט צווישן די בָּנִים, אַ נער חֲסַר לֵב, 8 ווי ער הלך עבר אין שוּק אֵצֶל איר פִּנָה, אוּן צעד אויפן דֶּרֶךְ צו איר בּית, 9 נֶשֶף אין עֶרֶב פוּן יוֹם, אין אִישוֹן לָיְלָה אוּן אֲפֵלָה. 10 אוּן הנה אַן אִשָּה קוּמט אים אָן אַנטקעגן, מיט דעם שִית פוּן אַ זונה, אוּן מיט נְצֻרַת [נצר] לֵב. 11 הָמָה איז זי אוּן סרר, אירע רגלים שכן נישט אין איר בּית. 12 אַ מאָל אין חוּץ, אַ מאָל אויף די רחֹבוֹת, אוּן אֵצֶל כּל פִּנָּה זי ארב. 13 אוּן זי חזק אים, אוּן זי נשק אים, זי הֵעֵז [עזז] איר פנים אוּן אמר צו אים: 14 זבחי שלמים האָבּ איך אויף מיר, הַיּוֹם שלם איך מייַנע נדרים . 15 דעריבער בין איך יצא דיר אַנטקעגן, צו שחר דייַן פנים, אוּן איך האָבּ דיך מצא. 16 מיט מַרְבָד האָבּ איך רבד מייַן עֶרֶשׂ, מיט חֲטֻבוֹת אֵטוּן פוּן מצרַיִם. 17 איך האָבּ נוף מייַן מִשְכָּב מיט מֹר, אהלים, אוּן קִנָּמוֹן. 18 הלך, לאָמיר זיך רוה מיט דדים ביזן בֹקֶר, לאָמיר זיך התעלס [עלס] מיט אהבים. 19 וואָרעם מייַן אִיש איז נישטא אין דער היים, ער איז הלך אויף אַ דֶּרֶךְ מֵרָחוֹק. 20 דאָס צרוֹר כֶּסֶף האָט ער לקח מיט זיך, אין יוֹם הכֶּסֶא וועט ער בוא אַהיים. 21 זי נטה אים מיט איר רֹב לֶקַח, מיט אירע חֵלֶק ליפן הִדִּיחַ זי אים. 22 ער הלך איר נאָך פִּתְאֹם, ווי אַ שוֹר וואָס בוא צו דער טָבַח , אוּן ווי אויף אַ קייט צו דער מוּסַר פוּן דעם אֱוִיל. 23 בּיז אַ חֵץ פּלח דורך זייַן כָּבֵד; ווי אַ צִפּוֹר מהר צו דער פַּח, אוּן ידע נישט אַז עס איז אום זיין נפש . 24 אוּן אַצונד, בָּנִים, שמע! מיר צו, אוּן הקשיב די אֵמֶר פוּן מייַן פֶּה. 25 זאָל נישט שׂטה צו אירע דרכים דייַן לֵב, זאָלסט נישט תעה אין אירע נְתִיבָה. 26 וואָרעם רבּים חללים האָט זי נפל, אוּן עָצוּם זייַנען אירע דערהרגעטע. 27 דֶרֶך צו שְאוֹל איז איר בּית, זיי ירד אין די חדרים [חֶדֶר] פוּן מָוֶת .