משלי5

1 בְּנִי, הִקְשִיב [קשב] מייַן חכמה, נטה דייַן אֹזֶן צו מייַן תְּבוּנָה, 2 כדי זאָלסט זיין שמר איבּער מְזִמָּה, אוּן דייַנע ליפן זאָלן נצר דַּעַת. 3 וואָרעם נֹפת נטף די ליפן פוּן דער זָרָה, אוּן גלאַטער פוּן שֶמֶן איז איר חך. 4 אָבּער איר אחרים איז מר ווי לַעֲנָה, שאַרף ווי אַ צוויישנייַדיקע חֶרֶב. 5 אירע רגלים ירד צום מות , אין שְאוֹל תמך אירע צעד. 6 כדי זי זאָל נישט פָּלַס אֹרַח חיּים, נוע אירע מעגל, זי ידע עס נישט. 7 אוּן אַצונד, בָּנִים, שמע! מיר צו, אוּן איר זאָלט נישט סור פוּן די אֵמֶר פוּן מייַן פֶּה. 8 רחק פוּן איר דייַן דֶּרֶךְ, אוּן זאָלסט נישט קרב צום פּתח פוּן איר בּית, 9 כדי זאָלסט נישט נתן צו אַנדערע דייַן הוֹד, אוּן דייַנע שנֹת צו אַן אַכזר; 10 כדי זָרִים זאָלן זיך נישט שׂבע מיט דייַן כֹּחַ, אוּן דייַן עֶצֶב זאָל נישט אָנקומען אין בּית נָכְרִי; 11 אוּן וועסט נהם אין דייַן אחרית, ווען דייַן בּשׂר אוּן דייַן שאר וועט זייַן כלה, 12 אוּן וועסט אמר: ווי האָבּ איך פייַנט געהאַט מוסר , אוּן תוכחת האָט נאץ מייַן לֵב, 13 אוּן איך האָבּ נישט שמע דעם קוֹל פוּן מייַנע מוֹרֶה, אוּן צו מייַנע מְלַמֵּד נישט נטה מייַן אֹזֶן! 14 איך בין מעט געוואָרן כּל רָע אין דער קָהָל אוּן עֵדָה. 15 שתה מַיִם פוּן דייַן בּוֹר, אוּן לזרים [נֹזל] פוּן דייַן בּאר. 16 דייַנע מעין וועלן זיך פוץ חוּצָה, אין די רחוב די פלג מַיִם. 17 דיר אַליין וועלן זיי געהערן, אוּן נישט צו זָרים מיט דיר. 18 זאָל דייַן מְקוֹר זייַן ברך, אוּן שׂמח זיך מיט דער אִשָּה פוּן דייַן נְעוּרִים. 19 די אַיָּלָה אהבים, אוּן די יַעֲלָה חֵן, אירע דּד זאָלן דיך רוה אין כּל עֵת, אוּן צו איר אהבה זאָלסטו זייַן שגה תמיד. 20 אוּן למה, בְּנִי, זאָלסטו זיך שגה מיט אַ זרה, אוּן חבּק דעם חֵיק פוּן אַ נכרי? 21 וואָרעם פאַר אויגן פון ה' זייַנען די דרכים פוּן אַן איש, אוּן אַלע זייַנע מעגל ער פלס. 22 זייַנע אייגענע עווֹנוֹת לכד דעם רָשע, אוּן אין די חֶבֶל פוּן זייַן חטא ווערט ער נתמך. 23 ער מות אָן מוסר ; אוּן דורך זייַן רֹב אִוֶּלֶת ווערט ער שגה.