משלי29

1 אן איש תּוֹכָחוֹת וואָס הקשה [קשה] זייַן עֹרֶף, וועט פֶּתַע שבר ווערן אַז קיין מרפּה וועט נישט זייַן. 2 אַז די צדיקים מערן זיך, שׂמח זיך הָעָם, אָבּער אַז דער רָשע משל, נאנח [אנח] עָם. 3 אַן איש וואָס האָט אהב חכמה, דערפרייט אָבִיו, אָבּער דער וואָס רעה זיך מיט זוֹנות, אבד דעם הוֹן. 4 אַ מלך עמד מיט מִשְפָּט אֶרֶץ, אוּן דער איש תְּרוּמוֹת הָרַס עס. 5 דער גֶבֶר וואָס החליק [חלק] זייַן רֵעַ, פרשׂ אַ רֶשֶת פאַר זייַנע פעם. 6 אין דעם פּשע פוּן דעם איש רָע איז אַ מוֹקֵש, אָבּער דער צדיק רנן אוּן איז שׂמח. 7 דער צדיק ידע דאָס דִּין פוּן די דַּלִּים, דער רָשע טוט נישט פארשטיין אזא דעת. 8 אַנְשֵי לָצוֹן הפיח [פוח] די קִרְיָה, אָבּער חכמים שוב דעם אף. 9 אַז אַן איש חכם שפט מיט אַן איש אֱוִיל, סייַ ער רגז זיך, סייַ ער שׂחק, האָט ער נישט קיין נַחַת. 10 אנשי דמים האָבּן פייַנט דעם תָם, אָבּער די ישרים בקש נַפְשוֹ. 11 זייַן כּל רוּחַ יצא דער כסיל, אָבּער דער חכם שבח עס צוּריק. 12 אַ מוֹשֵל וואָס קשב צו דבר שֶקֶר, זייַנען אַלע זייַנע משרתים רשָעים. 13 דער רָש אוּן דער איש תכךְ נפגש [פגש] זיך: דער דערלייַכטער [אור] פוּן בּיידנס אויגן איז ה'. 14 אַ מלך וואָס שפט בּאמת די דַּלִים, וועט זייַן כִּסֵּא כון לָעַד. 15 די שֵבֶט אוּן תוֹכחת נתן חכמה, אוּן אַ מְשֻלָח [שלח] נַעַר בוש אִמּוֹ. 16 אַז די רשָעים מערן זיך, מערט זיך פּשע, אָבּער די צדיקים וועלן ראה זייער מַפֶלֶת. 17 יסר בְּנֶךָ, אוּן ער וועט דיר נוח, אוּן נתן מַעֲדָן צו דייַן נפש . 18 אָן חֲזוֹן ווערט עַם נפרע [פרע], אוּן דער וואָס זייַן שומר איבּער די תורה, אַז אֶשֶר איז צו אים! 19 מיט דברים קען אַן עֶבֶד נישט נוסר [יסר] ווערן, וואָרעם ער מעג פאַרשטיין [בין], אָבּער פאָלגן וועט ער נישט. 20 זעסטוּ אַן איש אוץ מיט זייַנע דברים, איז דאָ מער תִּקְוָה פאַר אַ כסיל ווי פאַר אים. 21 דער וואָס פּנּק פוּן נֹעַר זייַן עֶבֶד, וועט ער צום אחרית ווערן אַ מָנוֹן. 22 אַן איש אַף גרה אַ מָדוֹן, אוּן אַ בעל חֵמָה, רב פְּשָע . 23 די גאווה פוּן אָדָם השפיל [שפל] אים, אוּן דער וואָס איז שָפל אין רוּחַ וועט תּמךְ כבוד. 24 דער וואָס חלק זיך מיט אַ גנב, איז אַ שׂוֹנא פון נפשוֹ: ער אָלָה שמע, אוּן נגד נישט. 25 חֲרָדָה פאַר אָדָם נתן אַ מוקש, אָבּער דער וואָס בטח זיך אויף ה', ווערט שׂגב. 26 רבּים בקש דעם פנים פוּן דעם מושל, אָבּער פוּן ה' איז דעם משפּט איש. 27 אַ תועבה בּייַ די צדיקים איז דער איש עָוֶל, אוּן א תועבה בּייַ די רָשָע, דער וואָס זייַן דֶּרֶךְ איז ישר.