משלי24

1 זאָלסט נישט זייַן מקנא אַנְשֵׂי רָעָה, אוּן זאָלסט נישט אוה צו זייַן מיט זיי , 2 וואָרעם שֹׁד הָגָה זייער לֵב, אוּן עָמָל דבר זייערע ליפן. 3 מיט חכמה ווערט אַ בּית בנה , אוּן מיט תְּבוּנָה ווערט עס כון; 4 אוּן דורך דַּעַת ווערן די חדרים מלא מיט כּל הוֹן יָקָר און נָעִים. 5 אַ גֶבֶר-חָכָם איז אין עוֹז, אוּן אַן איש דַּעַת אמץ כֹּחַ; 6 וואָרעם מיט תַּחְבֻּלה מוזטו עשׂה דייַן מלחמה , אוּן תְשוּעָה קוּמט דורך רב יועצים . 7 צו הויך פאַר דעם אֱוִיל איז חכמה, אין שער פּתח ער נישט זייַן פֶּה. 8 דער וואָס חשב צו רעע, אים וועט מען קרא בַּעַל-מְזִמּוֹת. 9 די זִמָּה פוּן אִוֶּלֶת איז חַטָּאת, אוּן א תוֹעֲבה בּייַ אָדָם איז דער לֵץ. 10 לאָזטוּ זיך אָפּ אין יוֹם צָרָה, איז דייַן כוח צַר. 11 זייַ נצל די וואָס ווערן לקח צום מָּוֶת , אוּן די וואס מוט צום הרגען, דוּ חָשַׂך! 12 אַז דוּ וועסט אמר: מיר האָבּן דאָך דערפון נישט ידע, באמת, דער וואס תכן די לֵב, ער וועט מערקן, אוּן דער נֹצֵר [נצר] פוּן דייַן נפש , ער וועט ידע, אוּן וועט שוב אָדָם לויט זייַנע פֹעל . 13 אכל, בְּנִי, דבש, ווייַל עס איז טוֹב, אוּן נֹפֶת וואָס איז מָתוֹק פאַר דייַן חֵךְ; 14 אַזוי דְּעֵה [ידע]! איז חכמה פאַר דייַן נפש , אַז דוּ האָסט זי מצא וועט זייַן אחרית, אוּן דייַן תִקוָה וועט נישט כרת ווערן. 15 זאָלסט נישט ארב, רָשע, אויף דער נָוֶה פוּן דעם צדיק, זאָלסט נישט שדד זייַן רֵבֶץ; 16 וואָרעם 7 מאל נפל דער צדיק, אוּן קום! אוּן די רשָעים ווערן כשל אין רָעָה. 17 אַז דייַן אוֹיב נפל, זאָלסטו זיך נישט שׂמח, אוּן אַז ער ווערט כשל, זאָל נישט גיל דייַן לֵב; 18 וואָרעם ה' וועט ראה, אוּן עס וועט רעע זייַן אין זייַנע אויגן, אוּן ער וועט שוב פוּן אים זייַן אף. 19 זאָלסט זיך נישט חרה וועגן די מְּרֵעִים, זאָלסט נישט מקנא זייַן די רשָעים; 20 וואָרעם דער רָע וועט נישט האָבּן קיין אחרית, דאָס נֵר פוּן די רשָעים וועט דעך ווערן. 21 האָבּ יראת ה', בְּנִי, אוּן [ירא] פאַרן מלך, מיט שוֹנִים [שנה] זאָלסטו זיך נישט התערב [ערב]; 22 וואָרעם פִּתאֹם וועט קום אֵיד, אוּן ווער ידע דאָס פִּיד פוּן זיי בּיידן? 23 אויך די דאזיקע זייַנען פוּן די חכמים. פוּן משׂוֹא פנים אין אַ משפּט קוּמט נישט אַרויס קיין טוֹב. 24 דער וואָס אמר צום רָשָע: דוּ ביסט צדיק, נקב אים עַמִּים, זָעַם אים לאֻמִים [לאֹם]. 25 אָבּער די וואָס יכח, זיי איז נעם, אוּן אויף זיי בוא אַ בּרכה פוּן טוֹב. 26 די ליפן דאַרף מען נשק דעם וואָס שוב די דברים נכֹחים [נכח]. 27 כון אין חוץ דייַן מְלָאכָה, אוּן עתר עס דיר צו אויפן שָׂדֶה, דערנאָך זאָלסטו בנה דייַן בּית. 28 זאָלסט נישט זייַן אַן עֵד חִנָּם אקעגן דייַן רֵעַ, אוּן פּתּה מיט דייַנע ליפן. 29 זאָלסט נישט אמר: ווי ער האָט מיר עשׂה אַזוי וועל איך אים עשׂה ; איך וועל דעם איש שוב לויט זייַן פעל. 30 פארבייַ שָׂדֶה פוּן אִיש עָצֵל בין איך עבר, אוּן פאַרבייַ כֶּרֶם פוּן אַן אָדָם חסר-לֵב; 31 אוּן הנה עס איז אין אַלע עלה מיט קִמּוֹש, זייַן אויבּערפלעך איז געווען כסה מיט חָרוּל, אוּן גָדֵר פון זייַן שטיינערנע איז געווען נהרס [הרס]. 32 איך האָבּ חזה, אוּן מיר שית אין לֵב, איך האָבּ ראה, אוּן לקח מוּסר . 33 נאָך אַ ביסל שֵנָה, נאָך אַ ביסל תּנוּמָה, נאָך אַ ביסל חִבֻּק מיט ידים צו שכב. 34 אוּן בוא ווי אַ מִתְהַלֵּךְ וועט דייַן רֵיש, אוּן דייַן מַחְסוֹר ווי אַן איש מָגֵּן.