משלי23

1 אַז דוּ ישב זיך צו לחם מיט אַ מושל , זאָלסטו גוּט פאַרשטיין [בין] אֲשֶר דוּ האָסט פאַר דיר; 2 וואָרעם דוּ שים אַרייַן אַ שׂכּין אין דער קעל, אויבּ דוּ בּיסט אַ בַּעַל נֶפֶש. 3 זאָלסט נישט התאוה [אוה] נאָך זייַנע מטעם, וואָרעם דאָס איז לֶחֶם כָּזָב. 4 זאָלסטו זיך נישט יגע צו ווערן רייַך; פוּן דיין אייגן בִּינָה חדל זיך. 5 עוף דייַנע אויגן דערויף, אוּן שוין איז עס נישטא; וואָרעם עשׂה כּנפים [כנף] עשׂה עס [עשירות] זיך, ווי אַ נֶשֶר וואָס עוף צום שָמַיִם. 6 זאָלסט נישט לחם דאָס לֶחֶם פוּן דעם וואָס האָט אַ רַע עַיִן, אוּן זאָלסט נישט אוה נאָך זייַנע מטעם; 7 וואָרעם עס איז אַזוי ווי ער וואָלט שָעַר בְּנַפְשוֹ; אכל און שתה! אמר ער צו דיר, אָבּער זייַן לֵב איז נישט מיט דיר. 8 דייַן בּיסן וואָס דוּ האָסט אכל, וועסטוּ אויספּייען , אוּן האָסט שחת דייַנע זיסע רייד. 9 אין די אוזנים פוּן דעם כּסיל זאָלסטו נישט דבר וואָרעם ער וועט בוז דעם שֵׂכֶל פוּן דייַנע מִלָּה. 10 זאָלסט נישט הסיג [סוג] דעם גבוּל עוֹלָם , אוּן אין די שָׂדֵה פוּן יתומים זאָלסטו נישט בוא; 11 וואָרעם זייער גואל איז חזק, ער וועט זיך ריב זייער ריב אקעגן דיר. 12 לייג צו דייַן לֵב צו מוסר , אוּן דייַנע אוזנים צו אֵמֶר פוּן דַעַת. 13 זאָלסט נישט מנע מוּסָר פוּן דעם נער; אַז דוּ וועסט אים נכה מיט דער שבט , וועט ער נישט מות. 14 דוּ וועסט אים נכה מיט דער שבט, אוּן וועסט נצל זייַן נפש פוּן שְאוֹל . 15 בְּנִי, אַז דייַן לֵב וועט זייַן חָכָם, וועט אויך מייַן לֵב זיך שׂמח. 16 אוּן מייַנע כִּלְיָה וועלן עלז, אַז דייַנע ליפן וועלן דבר די מֵישָר. 17 זאָל דייַן לֵב נישט מקנא זייַן די חַטָּאִים, אָבּער בּלויז די יראת ה' כּל הַיוֹם. 18 וואָרעם באמת יֵש אחרית , אוּן דייַן תקוה וועט נישט כרת ווערן. 19 שמע צו, בֵּן מייַנער, אוּן ווער חָכָם, אוּן אָשַר אויפן דֶּרֶךְ דייַן לֵב . 20 זאָלסט נישט זייַן פוּן די וואָס סבא ווייַן, פוּן די וואָס זלל זיך אָן מיט בָּשָׂר ; 21 וואָרעם אַ סֹבֵא אוּן אַ זוֹלֵל ווערט פאַראָרימט. אוּן שמאַטעס קליידט אָן נוּמָה. 22 שמע צו אָבִיךָ וואָס האָט דיך ילד , אוּן זאָלסט נישט בוז אִמֶּךָ אַז זי איז אַלט. 23 קנה אמת, אוּן זאָלסט עס נישט מכר; חכמה, אוּן מוּסָר , אוּן בּינה. 24 גיל גיל דער אָב פוּן דעם צדיק, אוּן דער וואָס האָט ילד אַ חָכָם שׂמח זיך מיט אים. 25 זאָל זיך שׂמח אָבִיךָ אוּן אִמֶּךָ, אוּן זאָל קוועלן דייַן געווינערין. 26 נתן מיר, בְּנִי, דייַן לֵב, אוּן דייַנע אויגן זאָלן זייַן נצר איבּער מייַנע דרכים. 27 וואָרעם אַ שוּחָה עָמֹק איז אַ זונה , אוּן אַ בְּאֵר צָרָה [צר] איז די נָכְרִיָּה. 28 דערצו אָרַב זי ווי אַ רויבּער, אוּן מערט בּוֹגְדִים צווישן אָדָם. 29 בּייַ וועמען איז אוֹי ? בּייַ וועמען איז אֲבוֹי? בּייַ וועמען מָדוֹן? בּייַ וועמען שִׂיחַ? בּייַ וועמען פֶּצַע חִנָּם? בּייַ וועמען חַכְלִילוּת אויגן? 30 בּייַ די וואָס אֵחַר זיך בּייַם ווייַן, בּייַ די וואָס בוא חקר דעם ממסך. 31 זאָלסט נישט ראה אויפן ווייַן ווי ער רויטלט זיך, ווי ער נתן אין כָוס זייַן עַיִן, ווי ער גליטשט זיך גלאַטיק אָראָפּ. 32 אין זייַן אחרית וועט ער ווי אַ נָחָש נשך, אוּן ווי אַ צִפְעוֹנִי וועט ער הפּריש [פרש]. 33 דייַנע אויגן וועלן ראה זַרוֹת [זור], אוּן דייַן לֵב וועט דבר תַּהְפֻּכָה; 34 אוּן וועסט זייַן ווי איינער וואָס שכב אין לֵב ים, אָדער ווי איינער וואָס שכב אויף רֹאש חִבֵּל. 35 זיי האָבּן מיך נכה , אוּן מיר האָט נישט וויי חָלָה; זיי האָבּן מיך הלם, אוּן איך האָבּ נישט ידע; ווען קוּץ זיך איך, כדי וועל איך עס [וויין] נאָך ווידער בקש.