משלי21

1 פֶלֶג מַיִם איז דעם לֵב מֶלֶך אין יָד ה', וווּהין ער חפץ , נטה ער עס. 2 כּל דֶּרֶךְ פוּן איש איז יָשָר אין זייַנע אויגן, אָבּער ה' תּכן די לֵב. 3 עשׂה צדקה אוּן משפּט איז נבחר [בחר] בּייַ ה' ווי זבח. 4 רוּם אויגן אוּן אַ רחב לֵב--נִר [ניר] רשעים איז חטאת. 5 די מחשבות פוּן חָרוּץ פירן רַק צו מוֹתָר, אוּן איטלעכער וואָס איז אָץ רַק צו מחסור. 6 אוֹצרות פעל דורך אַ לשוֹן שֶקֶר זייַנען הֶבֶל נדף; די וואָס בקש זיי [בקש] דעם מָוֶת . 7 דער שֹׁד פוּן די רשָעים גרר זיי, ווייַל זיי מאן צו עשׂה מִשְפָּט. 8 הפכפך איז דעם דֶּרֶךְ איש אוּן וָזָר, אָבּער דער זַךְ, זייַן פעל איז יָשָר. 9 בּעסער ישב אויף אַ פִּנַּת גָּג, איידער אין בּית חֶבֶר מיט אַן אִשָּה פון מדינים. 10 די נפש פוּן דעם רָשע אוה רָע, זייַן רֵעַ ווערט נישט חנן אין זייַנע אויגן. 11 אַז מע ענש דעם לֵץ, ווערט דער פֶתִי חכם; אוּן אַז מע שׂכל דעם חכם, לקח ער דַּעַת. 12 אַז דער צדיק האָט שׂכל בּית רָשע, סלף ער די רשָעים צו רָע. 13 דער וואָס אטם זייַן אֹזֶן פאַר דעם זעקה דַּל, וועט ער אויך קרא, אוּן נישט ענה ווערן. 14 אַ מתּן אין סֵתֶר כּפה דעם אף, אוּן שוחד אין חֵיק, דעם חֵמָה עַז. 15 אַ שׂמחה פאַרן צדיק איז עשׂה מִשְפָּט, אוּן אַ מְחִתָּה פאַר די וואָס פעל אָוֶן. 16 אַן אָדָם וואָס תעה פוּן דעם דֶּרֶךְ פוּן שׂכּל, וועט נוח אין דעם קהל פוּן רפאים. 17 דער וואָס האָט אהב שׂמחה, ווערט אַן איש מַחְסוֹר, דער וואָס האָט אהב ווייַן אוּן שֶמֶן, ווערט נישט רייַך. 18 א כֹּפֶר פאַר דעם צדיק איז דער רָשע, אוּן תחת די ישרים קוּמט דער בּוֹגֵד. 19 בּעסער צו ישב אין אֶרֶץ מדבר, איידער מיט אַן אִשָּה פון מָדוֹן און כעס. 20 אוצר נחמד אוּן שֶמֶן איז אין דער נָוֶה פוּן דעם חכם, אָבּער דער כסיל אָדָם בלע עס. 21 דער וואָס רדף זיך נאָך צדקה אוּן חֶסֶד, מצא חיּים, צדקה, אוּן כבוד. 22 דער חכם עלה אַן עִיר פוּן גיבורים, אוּן מאכט ירד עֹז מִבְטָח. 23 דער וואָס זייַן שומר איבּער זייַן פֶּה אוּן זייַן לשוֹן, זייַן שומר איבּער פוּן צרות זייַן נפש . 24 דער יָהִיר בַּעַל-גאווה, שמוֹ איז לֵץ, דער וואָס עשׂה זיך מיט עֶבְרָה זָדוֹן. 25 די תאווה פוּן דעם עָצֵל מות אים, ווייַל זייַנע יד מֵאֵן צו עשׂה. 26 כּל הַיוֹם אוה דער תאוה, אָבּער דער צדיק נתן אוּן חָשַׂך נישט. 27 דאָס זבח פוּן די רשָעים איז תועבה, היינט ווי נאָך אַז מע בּרענגט עס מיט אַ זִמָּה! 28 אַן עֵד כְּזָבִים ווערט אבד , אָבּער דער איש שׁוֹמֵעַ דבר לָנֶצַח. 29 דער איש רשע עזז זיין פנים, אָבּער דער יָשָר, ער ווייסט זייַן דֶּרֶךְ. 30 נישטא קיין חכמה אוּן קיין תְּבוּנָה אוּן קיין עֵצָה אַקעגן ה'. 31 דער סוּס ווערט כון פאַר דעם יוֹם מלחמה, אָבּער די תְּשוּעָה איז פוּן ה'.