משלי20

1 אַ לֵץ [ליץ] איז דער ווייַן, אַ הֹמֶה [המה] דער שֵכָר, אוּן איטלעכער וואָס שגה זיך דערמיט, איז נישט חכם. 2 אַ נַהַם ווי פוּן אַ כְּפִיר איז דעם אֵימָה מלך, דער וואָס התעבּר אים חטא זייַן נפש . 3 אַ כבוד פאַר אַן איש איז זיך ישב פוּן ריב, אָבּער איטלעכער אֱוִיל התגלע [גלע]. 4 דער עָצֵל חרש נישט אוּם ווינטער, אוּן אין קציר שאל ער, אוּן האָט גאָרנישט. 5 מַיִם עָמֹק איז דער עצה אין אַ לֵב איש, אָבּער אַן איש תְּבוּנָה דּלה [עצה] אַרויס. 6 רב אדם קרא אויס איטלעכער זייַן חסד, אָבּער אַן איש אמוּנים ווער קען מצא? 7 אין זייַן תֹּם הלך דער צדיק; אַז אֶשֶר צו זייַנע בָּנִים נאָך אים! 8 דער מלך וואָס ישב אויפן כִּסֵּא דִין , זרה מיט זייַנע אויגן כּל רָע. 9 ווער קען אמר: איך האָבּ זכה מייַן לֵב, איך בין טהר פוּן מייַנע חַטָּאת? 10 אֶבֶן וָאֶבֶן, אֵיפָה וְאֵיפה, זיי בּיידע זייַנען תוֹעבה בּייַ ה'. 11 שוין אַ נער ווערט נכר אָן זייַנע מַעֲלָל, אויבּ זַךְ אוּן אויבּ יָשָר איז זייַן פֹּעל. 12 דאָס אֹזֶן וואָס שמע, אוּן דאָס אויג וואָס ראה, זיי בּיידע האָט ה' עשׂה. 13 זאָלסט נישט אהב שלאָף, כדי זאָלסט נישט ירש ווערן, פקח דייַנע אויגן, וועסטו האָבּן לֶחֶם צו שׂבע . 14 רַע! רַע! אמר דער קוֹנֶה , אוּן אָזַל, דעמאָלט הלל ער זיך. 15 פאַראַן זָהָב אוּן רב פנינים, אָבּער די טייַערסטע צירוּנג זייַנען ליפן מיט דַּעַת. 16 לקח זייַן בגד, אויבּ ער איז עָרַב געווען פאַר אַ זָר, אוּן חבל זייַן משכּון פאַר דער נכריה. 17 זיס איז צו איש לֶחֶם פוּן שֶקֶר, אָבּער דערנאָך ווערט זייַן פֶּה מלא מיט חצץ. 18 מחשבות דורך עצה כון, אוּן מיט תחבולות עשׂה מלחמה. 19 אַ רכילות-טרייַבּער גלה סָוד, אוּן מיט דעם וואָס האָט פתה ליפן זאָלסטו זיך נישט התערב. 20 דער וואָס קלל אָבִיו אוּן אִמּוֹ, וועט זייַן נֵר דּעךְ ווערן אין אֶשוּן חֹשֶךְ. 21 אַ נחלה וואָס בּהל אין אָנהייבּ, וועט איר אחרית זייַן נישט ברך. 22 זאָלסט נישט אמר: איך וועל שלם רָע; קוה צו ה', אוּן ער וועט דיך ישע. 23 תוֹעבה בּייַ ה' איז אֶבֶן וָאֶבֶן, אוּן פוּן מֹאזנים מִרְמָה קוּמט נישט קיין טוֹב. 24 פוּן ה' זייַנען דעם מצעד גֶבֶר, אוּן וואָס פאַרשטייט דער אָדָם זייַן דֶּרֶךְ? 25 אַ מוֹקש פאַר אָדָם איז זיך לע [לוע]: קֹדֶש! אוּן נאכן נדרים [נדר] צו בּקּר. 26 אַ מלך חכם זרה די רשָעים, אוּן ער שוב אויף זיי דעם אוֹפַן. 27 אַ נֵר פוּן ה' איז דעם נשמה אדם, עס חפשׂ דורך כּל חדרים פוּן בֶּטֶן. 28 חֶסֶד אוּן אמת נצר דעם מלך, אוּן ער סעד מיט חֶסֶד זייַן כִּסֵּא. 29 די תפארת פוּן בּחוּרים איז זייער כוח, אוּן די הדר פוּן זקנים איז שֵׂיבָה. 30 חבורה פֶּצַע זייַנען אַ המריק פוּן רָע, דאָס מכּוֹת [מַכָּה] אין חדרים אין בֶּטֶן.