משלי12

1 דער וואָס האָט אהב מוּסָר, האָט אהב דַעַת, אָבּער דער בַּעַר שׂנא תוֹכַחַת. 2 דער גוּטער הפיק [פוק] רָצון פוּן ה', אָבּער דעם איש מְזִמוֹת הִרְשִיעַ [רשע] ער. 3 קיין אָדָם קען נישט כון דורך רשע, אָבּער דער שֹׁרֶש פוּן די צדיקים נמוט [מוט] זיך נישט. 4 אַן אֵשֶת-חַיִל איז די עֲטֶרֶת פוּן איר בעל, אוּן ווי רָקָב אין זייַנע עצמות איז אַ טויגעניכטס. 5 די מחשבות פוּן די צדיקים זייַנען מִשְפָּט, די תחבולות פוּן די רשָעים זייַנען מִרְמָה . 6 די דברים פוּן די רשָעים זייַנען צו אָרַב אויף דָּם, אָבּער דאָס פֶּה פוּן די ישרים איז זיי נצל . 7 די רשָעים ווערן הפך, אוּן זיי זייַנען נישטא, אָבּער דאָס בּית צדיקים וועט עמד. 8 וועדליק זייַן שכל ווערט אַן איש יְהֻלַּל [הלל], אוּן דער וואָס האָט אַ נעוה לֵב, ווערט צו בּוּז. 9 בּעסער דער וואָס איז נִקְלָה אוּן האָט אַן עֶבֶד, איידער דער וואָס שטעלט זיך פאַר אַ נִכבד, אוּן אים חָסֵר לֶחֶם. 10 דער צַדִּיק איז יוֹדֵעַ דעם נפש פוּן זייַן בהמה, אוּן דאָס רחמים פוּן די רשָעים איז אכזרי. 11 דער וואָס עבד זייַן אדמה, האָט לֶחֶם צו שׂבע , אוּן דער וואָס רדף זיך נאָך ריקים [רֵיק], חסר לֵב. 12 דער רָשע חמד דאָס מצוֹד פוּן די רעים, אָבּער דער שֹׁרֶש פוּן די צדיקים נתן. 13 אין פשע פוּן די ליפן איז אַ מוֹקֵש פאַרן די רע, אָבּער דער צדיק יצא פוּן צרה. 14 פוּן דער פּרי פוּן פֶּה איש וועט ער זיך שׂבע מיט טוֹב, אוּן די גמוּל פוּן אַ יד אָדָם וועט מען אים שוב . 15 דער דֶּרֶךְ פוּן דעם אֱוִיל איז יָשָר אין זייַנע אויגן, אָבּער חכם איז שֹׁמֵעַ לְעֵצָה. 16 דעם נאַרנס כַּעַס ווערט בּאַקאַנט אין אייגענעם טאָג, אָבּער דער ערוּם כסה די קָלוֹן. 17 דער וואָס פוח אֱמוּנָה, וועט נגד צֶדֶק, אָבּער דער עֵד שקרים, מִרְמָה. 18 פאַראַן דער וואָס בּטה ווי מדקרוֹת [דקר] פוּן חֶרֶב, אָבּער די לשוֹן פוּן די חכמים איז אַ מרפא . 19 די ליפ פוּן אמת וועט כון לָעַד, אָבּער אויף אַ רגע איז די לשוֹן שֶקֶר. 20 מִרְמָה איז אין דאָס לֵב פוּן די וואָס חרש רָע, אָבּער בּייַ די וואָס יעץ שלוֹם, איז שִׂמְחָה. 21 עס וועט נישט פּאַסירן אָוֶן צו די צדיק, אָבּער די רשָעים זייַנען מלא מיט רָע. 22 תּוֹעֲבה בּייַ ה' זייַנען ליפן שֶקֶר, אוּן זייַן רָצון, די וואָס עשׂה אֱמוּנָה. 23 אַן אָדָם עָרוּם כסה דַּעַת, אָבּער דאָס לֵב פוּן די כְּסִילִים קרא אויס אִוֶּלֶת. 24 די יָד פוּן די חָרוּץ וועט משל , אוּן די רִמִיָּה וועט ווערן צו מַס. 25 איז דְּאָגָה אין לֵב איש, זאָל מען זי שחה, וואָרעם אַ דבר טוֹב מאַכט זי שׂמח. 26 דער צדיק התיר [תור] זייַן רֵעַ, אוּן דער דֶּרֶךְ רשָעים תעה זיי. 27 דער רְמִיָּה וועט נישט חרך זייַן ציד, אוּן דאָס הוֹן יָקָר פוּן אַן אָדָם איז חָרוּץ. 28 אין דעם אֹרַח פוּן צְדָקָה איז חיּים, אוּן אויפן דֶרֶך פוּן נְתִיבָה איז נישטא קיין מות .